Otrivine Menthol Bağımlılığı

3. bir zamanlar bağımlısı olduğum sprey.

yukarıda bahsedilen kalıcı hasarlar bünyemde oluşacak kadar çok kullandım.

tinerci gibi lisede sıramın altında mutlaka bir tane bulunurdu.

evde unuttuğumu farkettiğim an ilk işim eczaneye gidip yenisini almaktı.

ailem saklar, çöpe atardı ben gider yine alırdım.

2 sene öncesine kadar böyleydim.

taa ki, sebepsiz yere burun kanamam başlayana kadar, hep aynı taraf(daha fazla tıkanan ve doğal olarak otrivine&#;i daha çok sıktığım taraf). kbb doktoru burun mukozamın inceldiğini söyledi. bu yüzden damarlar çok yüzeydeymiş ve kuruluk gibi durumlarda hemen kanayabilirmiş. geçmişimi araştırınca baş sorumlu otrivine çıktı.

2 yıldır otrivine kullanmıyorum. ama burun kanamam kaldı.

çok seyrekleşti ama yaz ayları geldi mi mutlaka bi gider yaktırırım.

Seneler önceydi. Üşüttüm ve doktora gittim. Daha üniversite de okuyordum. Reçetemi aldım ve eczaneye gittim. İlk kez orada karşılaştık kendisiyle. Ondan bir canlı gibi bahsediyorum çünkü benim için öyle. Kurtulması zor, baş belası bir canavar benim için! Kendisi burun açıcı bir sprey. Ama bildiklerinizden değil. Kullanmayanların anlaması için şöyle söyleyeyim. Nefes alın. Aldınız mı? Şimdi bu nefesin kat inanılmaz ferahlıkta ve rahat olduğunu hayal edin. Aldığınız oksijen inanılmaz gelir. 

 *Fotoğraf Google'dan alıntıdır.

Hastalık boyunca ilacı kullandım. Hastalık bitti ama o da ne!? Hala burnum tıkanıyor. Bende mecburen ilacı sıkıyorum.önceleri günde bir-iki doz. Sonraları doza kadar çıktı. Nöbetçi eczane tanımı önemliydi benim için. Evden çıkarken telefonumu,cüzdanımı,anahtarımı ve "sevgili" spreyimi kontrol etmeden çıkmazdım. Evde mi unuttum o.O Eyvaaaah. Hemen eczane bulmalıydım. Sıktığımda cidden o kadar iyi nefes alıyordum ki. Her tıkandığımda elim spreye gidiyordu. Artık eczaneden yedekli alıyordum. Odamın her köşesinde spreyler vardı. Şunu belirtmem lazım ne doktor ne de eczacı hiç bir uyarıda bulunmadı bana. Çevremde alışmıştı artık. Tabi o zamanlar bir tek bende var sanıyodum. Bir kaç sene sonra mentollüsünü keşfettim. İlaç zaten liralık birşey. Aman Allahımmmmm o mentol, uçuyordum mutluluktan böyle bir ferahlık olamazdı. Artık favorim oydu. Seneler geçmeye başladı. Şimdiki nişanlımla çıkmaya başladık. Önceleri alışmıştı sonra bırak şu spreyi diye başımın etini yedi. sene sonra artık internetten konuyla ilgili yazılar bulup bana okuyordu. Doktora gitmemiz gerektiğini, ameliyat olup kurtulacağımı söylüyordu. Hastanelerden nefret ederim. Zorunlu kalmadıkça gitmem ve evet ameliyat kelimesi bile başlı başına beni korkutmaya yetiyor. Herneyse bir gün yine üşüttüm. KBB doktoruna gittim. Burun içine de kamerayla baktı. Biraz spreyden bahsettim. Et var sanırım dedim. 2. Kez kontrol etti et fln yok dedi. Olması gerekenler var, onlarda zaman zaman iner ve şişer. Şişince kendi kendine iner dedi. Sustum. Üstünden 1 sene daha belki daha fazla süre geçti. Bu ilaç kokainden daha zararlı. Evet yanlış okumadınız. Nişanlım artık iyice sinirlendi. Bu ilacı uzun süre kullandığınızda koku duyunuzu kaybediyorsunuz. Tüm bunları okuduğumda korkmaya başladım. Ayrıca bıkmıştım. Her unuttuğumda eczane aramaktan, sürekli çantamda taşımaktan, paranoyak gibi çantamı kontrol etmekten, özellikle kışın burnum tıkandığında uykumdan uyanmaktan, hatta ödediğim paraya bile acıdım. En önemlisi sosyal hayat dışında sağlığım için korkmaya başladım. Ve bırakmaya karar verdim ama bunu kendim için eziyete dönüştürmeden yapmam gerekiyordu. O yüzden bir anda kesmek yerine tek burun deliği ile başladım. Kimse inanmadı bırakacağıma. 16 Nisan günü başladım. Sağ deliğe sıkmıyordum. Sadece sola. Dolayısıyla sol kısım açıktı ve az da olsa nefes alıyordum. Sağ taraf ise tamamen kapalıydı. Bir ay böyle devam ettim. İki kez alışkanlıktan yanlışlıkla sağ deliğe de sıktım ama pes etmedim. Daha dikkat ettim ve bir süre sonra sağ delikten nefes almaya başladım. Sorun şu ki siz spreyi kullandığınız da etler tembelleşiyor. Onların yapması gereken işi sprey yapıyor. Spreyi bıraktığınızda önce değişen bir şey olmasa da etler yavaş yavaş toparlanıyor ve görevlerini yerine getirmeye başlıyorlar. Artık hazırdım diğer delik için. Muhteşem nefes alamıyordum evet. Yani spreyi kullandığımda ki açıklık kesinlikle yok. Bunun olmasını beklemeyin ve evet o ferahlığı özleyeceksiniz ama sakın dönmeyin. Ve ilacımı bıraktım. Elimdeki tüm spreyleri attım. Birgün çanta değiştirince içinde eski bir sprey buldum. Onu atma şerefide nişanlıma düştü :) 

Şuan da % nefes alıyor muyum hayır. %85 diyebilirim ki bu oran benim için inanılmaz çünkü senelerce ilacı kullandıktan sonra bunu bile beklemiyordum. Ameliyat da olmadım. Kısacası artık özgürüm :) Evet gurur duyuyorum kendimle :) Bu bağımlılığı yaşayan çok insan var. Bir kısmı bilinçli, bir kısmının ise haberi bile yok zararlarından. Yardımcı olarak okyanus suyu hatta vicks kullanabilirsiniz. Ben bir kez vicks kullandım sadece. Onun haricinde ihtiyaç duymadım. Bir de çok daha zararsız spreyler var. Asla Otrivine gibi değiller, öyle bir performans beklemeyin hatta tadları iğrenç. Ama size bu süreçte yardımı dokunabilir. 

Umarım ihtiyacı olanlar bu yazımı okur ve yardımı dokunur. En azından bir kez bu şekilde bırakmayı deneyin. Başarılı olacağınıza eminim. Sorunuz olursa sormaktan lütfen çekinmeyin. 

Sevgiler <3

Damla