Nazenin Sokak

Yine yapm&#x;şt&#x; yapacağ&#x;n&#x;. Herkesin gecesini mahvetmişti. Ne vard&#x; türküyü söyleyecek. Hadi söyledin niye müptelas&#x; olduğun gözlere bak&#x;yorsun Nazenin diye k&#x;zd&#x; kendine. Yetmezmiş gibi bir de Halit'i durdurup hesap sorar gibi nereye gidiyorsun demişti. Oysaki ne haddineydi Halit'e hesap sormak. Zaten sonra susmam&#x;şt&#x;. Yine bahsetmişti Halit'e olan sevdas&#x;ndan. Nerde kalm&#x;şt&#x; kendine verdiği söz?

Halit kendisini ç&#x;kmaz sokak gibi gördüğünü söylemişti. Hiç mi ç&#x;kar yolu yoktu bu sokaklar&#x;n? Hiç mi gelmezdi? Eğer Halit ç&#x;kam&#x;yorsa o sokaklardan o zaman kendi girerdi o sokağ&#x;n içine. O sokakta hayat kurard&#x;. Memleket kurard&#x;. Kendini hiçbir yere ait hissedemiyordu funduszeue.infoetim diyebileceği bir yer yoktu. Halit'in gönlüne kurard&#x; memleketini. Bahar bahçe yapard&#x; oray&#x;. Virane dediği yerlere papatyalar ekerdi. Sevgisiyle büyütürdü. Belki zor olurdu. Ama yapard&#x; Nazenin. Yeter ki Halit istesindi.

Ama istemiyordu. Kendini kand&#x;r&#x;yorsun. Nazenin dedi kendine. Bahar&#x;n gelmesi için önce soğuk buz gibi bir k&#x;ş yaşamak gerekirdi. Karlar&#x;n olduğu, soğuktan titredikleri bir k&#x;ş yaşamalar&#x; gerekirdi. Sonra karlar erir yağmur yağar ve ard&#x;ndan yeşil çimenler merhaba derdi. Ağaçlar çiçek açard&#x;. Papatyalar gün yüzüne ç&#x;kar, rengarenk güller etraf&#x; süslerdi. Hepsinin bir s&#x;ras&#x; vard&#x;. Halit istese hepsini yaşamara raz&#x;yd&#x;. Ama Nazenin, Halit'in sonbahar&#x;nda tak&#x;l&#x; kalm&#x;şt&#x;. Yapraklar&#x;n&#x; dökemediği sonbahar&#x;yd&#x; Halit.

Nazenin kap&#x;n&#x;n t&#x;klat&#x;ld&#x;ğ&#x;n&#x; duydu. Birisi parmağ&#x;yla vuruyordu kap&#x;ya. Ürkmüştü. Kimdi ki bu saatte. Acaba Ahsen'e bir şey mi olmuştu ? Üstündeki polar battaniyeyi att&#x;r&#x;p ayağa kalk&#x;p kap&#x;ya koştu. Kap&#x;y&#x; açt&#x;ğ&#x;nda hiç beklemediği bir yüz karş&#x;s&#x;ndayd&#x; şimdi, Halit.

Halit mahalleye girdikten sonra ayaklar&#x; kendisini Nazenin'in evine götürmüştü. &#x;ki defa dönmüştü kap&#x;s&#x;ndan ama ikisinde de ayaklar&#x; yine bu kap&#x;ya getirmişti Halit'i. En sonunda zile basmayarak parmağ&#x;yla kap&#x;y&#x; t&#x;klatm&#x;şt&#x;. Bir yan&#x; kap&#x;n&#x;n aç&#x;lmas&#x;n&#x; dört gözle beklerken bir yan&#x; kimseye görünmeden kaçmak istiyordu. Kap&#x;n&#x;n kilidi çevrilip aç&#x;ld&#x;.
Mavi gözlerine hüzün oturmuş, Nazenin'i gördü.

Halit'in akl&#x;ndan bir cümle geçti sadece. "Keşke başka zamanda karş&#x;laşsayd&#x;k, gökyüzü gözlü."

Halit'le Nazenin hiç konuşmadan kap&#x;da birbirlerine bakt&#x;lar. Halit ne söyleceğini bilmeyerek bak&#x;yordu. Nazenin burnuna dolan rak&#x; kokusuyla Halit'in içtiğini anlad&#x;. Eliyle içeriyi gösterip,

"Kahve ister misin?"dedi. Halit içeriye geçip kafas&#x;n&#x; olur anlam&#x;nda sallad&#x;. Nazenin Halit'i yaln&#x;z b&#x;rak&#x;p mutfağa geçti. Titreyen elleriyle cezveyi tezgah&#x;n üstüne koyup kavanozu aç&#x;p iki kişilik kahveyi cezvenin içine koydu. Suyunu da ekleyip ocağa koydu cezveyi.

Halit içeri geçtiğinde direk balkona ç&#x;kt&#x;. Küçük sedirin üstüne oturdu. Temiz havay&#x; içine çekti. Balkona göz att&#x; bir sürü çiçek vard&#x; ama en güzeli mor menekşeydi. Ellerini dizlerine yaslay&#x;p öne doğru eğildi. Bütün mahalle ayaklar&#x;n&#x;n alt&#x;nda gibiydi. Kahvenin keskin kokusu geldi. Ard&#x;ndan da elinde küçük tepsiyle Nazenin göründü. Yan&#x;na oturup kahve tepsisini aralar&#x;na b&#x;rakt&#x; Nazenin.

Halit eline kahveyi al&#x;p küçük bir yudum ald&#x;. &#x;kisi de mahalleyi izliyordu. Konuşmadan oturdular. Nazenin o kadar dalm&#x;şt&#x; ki Halit'in konuşmas&#x;yla Halit'e döndü.

"Bundan 5 y&#x;l önce tan&#x;şt&#x;m onunla. O zamanlar çay bahçem yoktu. Bende Y&#x;lmaz gibi meslek lisesi mezunuyum. Bölümümde bilgisayar. Mühendisin yan&#x;nda çal&#x;ş&#x;yordum. Bilgisayarlar&#x;n bak&#x;m&#x;, programlar bunun gibi işlerle uğraş&#x;yordum orda. Yan&#x;m&#x;zdaki çiçekçi dükkan&#x;nda çal&#x;ş&#x;yordu orda. Arada bizim dükkana geliyor konuşuyoruz günler böyle geçiyordu. Bizim mahallenin üstündeki mahallede oturduğu için birlikte gidip geliyorduk. Onu yan&#x;ndayken gülüyordum, mutluydum , eğleniyorduk. Nas&#x;l olduğunu anlamadan bakt&#x;m ki sevgili olmuşuz."

Kılıçkaya Köyü Yolu
Kılıçkaya Köyü Yolu, Kılıçkaya Köyü/ Sivrice/ Elazığ, Turkey

Doğanbağı Köyü Yolu
Doğanbağı Köyü Yolu, Doğanbağı Köyü/ Sivrice/ Elazığ, Turkey

Sivrice Gözeli Yolu
Sivrice Gözeli Yolu, Gözeli Bucağı/ Sivrice/ Elazığ, Turkey

Sivrice Gözeli Yolu
Sivrice Gözeli Yolu, Gözeli Bucağı/ Sivrice/ Elazığ, Turkey

Doğanbağı Köyü Yolu
Doğanbağı Köyü Yolu, Doğanbağı Köyü/ Sivrice/ Elazığ, Turkey

Sivrice Gözeli Yolu
Sivrice Gözeli Yolu, Gözeli Bucağı/ Sivrice/ Elazığ, Turkey

Sivrice Gözeli Yolu
Sivrice Gözeli Yolu, Gözeli Bucağı/ Sivrice/ Elazığ, Turkey

Sivrice Gözeli Yolu
Sivrice Gözeli Yolu, Gözeli Bucağı/ Sivrice/ Elazığ, Turkey

Sivrice Gözeli Yolu
Sivrice Gözeli Yolu, Gözeli Bucağı/ Sivrice/ Elazığ, Turkey

Sivrice Gözeli Yolu
Sivrice Gözeli Yolu, Gözeli Bucağı/ Sivrice/ Elazığ, Turkey