Kuyruk Sokumu Kemiği Iltihaplanması

Kuyruk Sokumu Ağrısı - Koksidini

Kuyruk sokumu kemiği (Koksiks), omurganın en altındaki kısmındaki sakrum kemiğinin alt ucuna eklem yapmış küçük kemikten oluşur. Bu kemik 30 yaş civarında birbirine kaynar.

Koksidini, koksiks kemiğinde yani kuyruk sokumunda ağrı olmasıdır. bu ağrı genellikle koksiks kemiği ile sakrum kemiği arasındaki eklem (sakrokoksigeal eklem) problemlerinden kaynaklanır. Oturma ya da sırt üstü yaslanmada şiddetli rahatsızlığa neden olabilir.

Risk Faktörleri

Kadınlarda ve yüksek kilolularda daha sık görülür. Kadınlarda erkeklerden yaklaşık 5 kat daha fazla görülür. Bunun sebebi kesin olarak bilinmese de, kadınların kuyruk sokumu kemiklerinin biraz daha arkaya doğru çıkık olması neticesinde daha kolay travmaya maruz kalabileceği düşünülmektedir. Diğer bir neden de kadınların doğum yaparken kuyruk sokumu kemiklerinin zedelenmesi olabilir. Obezitenin de (aşırı şişmanlık) kuyruk sokumu ağrısına neden olabileceği biliniyor. Bunun nedeninin de obezitenin kişinin oturma şeklini değiştirdiği, dolayısıyla hem kötü pozisyonda oturmanın hem de fazla kiloların kuyruk sokumu kemiği üzerine binen fazla basınç olduğu düşünülmektedir.

Kuyruk Kemiğimizi Nasıl Koruruz?

Koksiks ağrısını önleyecek ve kuyruk sokumu kemiğinizi koruyacak kesin bir yol yoktur, ancak risk faktörleri azaltılabilir. At binme, bisiklete binme, kayak ve kürek gibi bazı sporları yaparken önlem almak ve özellikle buzlu yada bozuk yollarda yürürken dikkat edilerek düşmenin önlenmesi kuyruk sokumu kemiğinizi koruyabilir.

Koksidini Sebepleri

En sık koksidini sebepleri arasında düşme, aşırı bisiklete binme ve kürek sporu gibi zorlu egzersizler vardır. Bu aktivitelerde kuyruk sokumu kemiği ezilebilir, kırılabilir yada çıkabilir. Bu da ağrılı iltihabi reaksiyon ve kas spazmına neden olur. Bunların dışında kuyruk sokumu kemiğinin alt ucundaki kemik büyümeleri, kemiğin omurgaya birleştiği eklemin hastalıkları, eklem iltihapları, enfeksiyonlar ve bu bölgenin kanserleri de koksidini sebebi olabilir.

Tanı

Tanı koymak için hastanın tıbbi hikayesi çok önemlidir. Geçmiş zamandaki düşme ve travmalar sorgulanır. Ağrının kuyruk sokumu kemiğinin üzerinde olması genellikle kolay tanı koydurucudur ve muayenede üzerine basmakla ağrı artabilir. Hastanın muayenesinden sonra manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ve Bilgisayarlı Tomografi (BT) ile koksiksin durumunu, sakrokoksigeal eklemde çıkık, kemiklerde kırıklar ya da tümöral hadiselerin olup olmadığı görülebilir.

Tıbbi Tedavi

Koksidini hastaların çok az bir kısmında kronikleşebilir ve 2 aydan uzun sürebilir. Bu şekilde yaşam kalitesini ileri derecede bozabilir. Bu şartlarda doktora başvurmak ve tedavi olmak gerekir. Kuyruk sokumu ağrısı olan pekçok kişi tıbbi tedavi ile iyileşebilir. Tıbbi tedavide yapılacaklar aşağıda sıralanmıştır.

1. Buz torbası yada sıcak uygulama: ikisi de ağrıyı hızlı ama kısa süreli geçirebilir.
2. Simit şeklindeki yastıklar, oturma esnasında kuyruk sokumu kemiğinin üzerindaki baskıyı kaldıracağından tedavi edici olabilir.
3. Çok uzun süre oturmaktan kaçınılmalıdır.
4. Yatak istirahati kuyruk sokumu kemiğinin zorlanmasını önlediği için iyileşmeyi hızlandırabilir.
5. Nonsteroid antienflamatuar ilaçlar koksiksteki enflamasyonu azaltarak ağrının geçmesine yardımcı olabilirler.
6. Kuyruk sokumu kemiğine ya da sakrokoksigeal ekleme enjeksiyon yapılabilir. Bu enjeklsiyon bazen ağrının tamamen ya da uzun süreli geçmesine sebep olabilir.

Cerrahi Tedavi

Nadiren gerek duyulur. Cerrahi dışı tüm tedaviler uzun süre denenmiş ancak hiç cevap alınamadığı durumlarda düşünülür. Koksiks kemiği cerrahi olarak çıkartılır. Genel anestezi altında yapılan oldukça kısa süreli ve etkili bir operasyondur.

Travmadan sonra kemik dokusunun deriden çıktığı açık yaralanmalarda, kırıklarda veya bir bakteriyel veya fungal enfeksiyon ya da ameliyat nedeniyle kan dolaşımından kemik dokusuna girdiğinde, özellikle deride oluşmuş enfeksiyonlarından sonra görülebilen kemik iltihabı nedir? Kemik iltihabı nedenleri, belirtileri ve tedavisi ile ilgili bilinmesi gerekenleri haberimizde bulabilirsiniz

funduszeue.info

Yayınlanma: - 28 Eylül Güncellenme:

Genellikle çocuklarda görülen ve tıpta osteomiyelit olarak bilinen, çok şiddetli belirtilerle kendisini gösteren kemik iltihabı hakkında merak edilen tüm detaylar haberimizde… Kemik iltihabı (Osteomiyelit) nedir? Kemik iltihabı nedenleri, belirtileri ve tedavisi…

KEMİK İLTİHABI NEDİR?

Kemik iltihabı (Osteomiyelit), bir enfeksiyondan dolayı kemik iliği ve çevredeki kemiğin iltihaplanmasıdır. Bir kemik enfekte olduğunda, kemik iliği (kemiğin içindeki yumuşak kısım) şişer ve kemiğin kan damarlarına karşı baskı yapar. Kemik hücreleri yeterince kan alamaz ve kemik kısımları ölebilir. Enfeksiyon çevreleyen kaslara ve diğer yumuşak dokulara yayılabilir ve bu da bölgede püyün toplanmasına neden olabilir. Bu apse olarak bilinir.

KEMİK İLTİHABI NEDENLERİ

Bir kemik enfeksiyonu genellikle bakterilerden kaynaklanır, ancak bazen mantar gibi diğer organizmalar da sebep olabilir. Osteomyelitin en sık görülen bakteriyel nedeni Staphylococcus aureus’dur. Diğer bakteriyel nedenler arasında Streptococcus grubu A ve grup B, H. influenzae, koliformlar ve Pseudomonas aeruginosa yer alır. Bunların hepsi, kemiğin derinlerine nüfuz eden uzun süreli açık deri ülserleri veya kemiğe kadar inen travmatik bir hasar ile ilişkili olabilir. Kemikler genellikle iyi korunur ve kolayca enfekte olmazlar.

Aşağıdaki durumlarda kemik enfeksiyonu oluşabilir:

Kemikte travma ya da kemiğin kırılarak deriden çıkması

Kemiği çevreleyen yumuşak dokudaki enfeksiyon alttaki kemiğe yayılabilir.

Kan yoluyla kan dolaşımına taşınması

Dolaşım bozukluğu (diyabetlerde görüldüğü gibi)

Bir enfeksiyon kemiğe birçok şekilde yayılabilir. Kemik ameliyatı sırasında veya deriden dışarı uzanan kırık bir kemik içinden girebilir. Aynı zamanda, diz eklemi gibi enfekte olmuş bir yapay eklemden çevreleyen kemiğe de yayılabilir. Kemiği delen kirlenmiş herhangi bir nesne, bir araba kazasından çıkan bir metal parçası gibi, bir enfeksiyona neden olabilir.

Kaslar veya organlar gibi yumuşak dokudaki enfeksiyon, yaralanmış veya zayıf kan dolaşımına sahip bir bölgede gelişebilir. Enfeksiyon belirdikten sonra, yakındaki kemiğe yayılabilir.

KEMİK İLTİHABI BELİRTİLERİ

Bir çocuk kan dolaşımından yayılan bir kemik enfeksiyonu geçirdiğinde, semptomlar ateşi ve enfekte kemikte bir miktar ağrıyı içerir. Uzuv, genellikle şişmiş ve hassas hale geleceğinden, etkilenen bölgeyi hareket ettirmek de zor olabilir.

Yetişkinlerde, semptomlar genellikle yavaş gelişir ve omurga omurları sıklıkla enfekte olur. Semptomlar, ağrı kesiciler, ısıtma pedleri veya dinlenme ile sık sık rahatlayamayan ağrı, şişlik, kızarıklık ve ağrıyı içerir. Çocuklardan farklı olarak, osteomiyelitli yetişkinlerin genellikle ateşi yoktur.

kemik iltihabı çevredeki yumuşak dokudan kaynaklanan bir enfeksiyon sonucu gelişirse veya kemikte bir çatlaktan geçerse, kemik üzerindeki alanda ağrıya ve şişmesine neden olur. İltihap bölgede birikecek ve ciltte ya da yakındaki yumuşak dokuda bir apse oluşturacaktır. Yine, bu tür enfeksiyonlar ateşe neden olmaz. Kan testleri genellikle normaldir.

Kişinin enfekte olan yapay bir eklemi varsa, sürekli ağrıya neden olur. Kemik enfeksiyonu uygun şekilde tedavi edilmezse, kronik hale gelebilir.

Ayrıca, enfekte kemiği çevreleyen kas ve deri gibi yumuşak dokuda ağrı ve tekrarlayan enfeksiyonlar da olacaktır. İltihap ayrıca, sinüs denilen yarattığı bir geçiş yoluyla kemikten deri içine ve dışına da boşalır.

Bazen, osteomiyelit (örneğin, kaval kemiğinde meydana geldiğinde) uzun yıllar hatta on yıllarca bile devam edebilir, ancak belirgin olmayabilir. İnsanlar bölgedeki bir yara izinin farkındadırlar ve arada sırada irin görürler, ancak tekrar kapanabilir ve bunu görmezden gelirler.

KEMİK İLTİHABI (OSTEOMİYELİT) TEDAVİSİ

Osteomiyelit tedavisi, enfeksiyonun kemiğe nasıl yayıldığına ve ne kadar derinlemesine nüfuz ettiğine bağlıdır. Kemik enfeksiyonu kandan geldiyse ve yeni bir enfeksiyon ise, yüksek dozlarda oral antibiyotik ilaçlarla tedavi genellikle işe yarar. Doktorunuz, enfeksiyondan sorumlu başka bir bakteri türü belirlemediyse, Staphylococcus aureus’a karşı oral antibiyotik reçete edilir.

Bakteriler yaygın olarak kullanılan antibiyotiklere karşı gittikçe daha fazla dirençli olduklarından, doktorunuz bir kültür oluşturmak için enfeksiyondan bir örnek alabilir. Bu çalışma olasılığı en yüksek olan antibiyotiğin seçiminde gereklidir.

kemik iltihabının nedeni olarak mantar enfeksiyonu şüphesi varsa, o zaman antifungal bir ilaç reçete edilebilir.

Eğer osteomiyelit çok şiddetli ise, önce damar içi antibiyotik almak ve daha sonra enfeksiyon kontrol altına alındıktan sonra oral antibiyotik haplarına geçmeniz gerekebilir. İnsanlar genellikle haftalık tedaviye ihtiyaç duyan, tekrarlayan enfeksiyonlar veya spinal omurların enfeksiyonları hariç olmak üzere, 6 ila 8 hafta sürer.

Ciddi enfeksiyonlar için, irin birikmesinin ameliyatla drenajı gerekebilir. Enfeksiyonun çevredeki yumuşak dokudan yayılması halinde, ölü doku ve kemik cerrahi ile çıkarılır ve antibiyotik verilmeden önce aşılama ile alan sağlıklı kemik, kas veya deri ile doldurulur.

Yapay ekleme bulaşırsa, cerrahi olarak çıkarılmalı ve değiştirilmelidir. Antibiyotikler genellikle ameliyattan önce ve sonra verilir. Nadir durumlarda, enfeksiyon tedavi edilmeyebilir ve enfekte ekstremitenin ampüte edilmesi veya eklemin ameliyatla kaynaşması gerekebilir.

Bazen diyabet nedeniyle ayak ülserleri (zayıf dolaşımın neden olduğu enfeksiyonlar) ayakların kemiklerine yayılabilir. Bu enfeksiyonların tek başına antibiyotiklerle tedavi edilmesi genellikle zordur ve bazen enfekte kemik cerrahi olarak çıkarılmalıdır. Bu, diyabetli kişilerin ayaklarının bakımını yapmaları gerektiğini ve kan şekerini normal aralıklarda tutmak için diyetlerini ve tedavi planlarını takip etmelerinin en nedenlerinden biridir. Diyabet kontrol edilmezse, ülser ve kemik iltihabı iyileşemez, bu da ampütasyonlara yol açabilir.

AğrıameliyatÇocukdiyabetÜlservaris

Daha yaygın olarak kıl dönmesi şeklinde bilinen bu hastalık, oldukça yaygın ve genç nüfusu etkileyen bir hastalıktır. Hastalığın yaygın bilinen ismi olan kıl dönmesi ile tıbbi ismi olan “pilonidal sinüs” neredeyse eş anlamlı isimlerdir. Kuyruk sokumunda sık rastlanan bu hastalık vücudun farklı bölgelerinde olan kıl kökü iltihaplanması ve kılın deri altına doğru büyümesinden farklıdır. Kuyruk sokumu dışında görülebilen bölgeler; el parmaklarının arası ve göbek deliğidir. Kuyruk sokumu dışındaki bölgeler oldukça nadir ve yerleşim yerleri açısından çok daha rahatsızlık vericidir. Kuyruk sokumunda oluşan kıl dönmesi (pilonidal
sinüs) kuyruk sokumu kemiğinin (sakrum) üzerinde yer alması; anal bölgeye olan yakınlığı nedeniyle önemli rahatsızlıklara yol açabilen bir hastalıktır. Birden fazla sinüs ağzı olan ve aşırı rahatsız edici klinik bulguları olan hastalarda, hastalıklı alanın geniş eksizyonu gereklidir. Çeşitli tedavi stratejilerine rağmen hastalığın tekrar etmesi ve hastaların yaşam kalitesini etkilemesi nedeniyle hala kıl dönmesi, hastaların korkulu rüyası olarak karşımıza çıkmaktadır.

Kıl Dönmesi nedir?
Deri altında bit kavite (boşluk) oluşması sonucunda ortaya çıkan bir hastalıktır. En sık görüldüğü yer olan kuyruk sokumu kemiğinin üzerinde oluşan kavite içinde kıllar ve vücudun reaksiyonel sıvısı bulunur. Kavite bir veya birden çok ağız ile deriye açılabilir. Kuyruk sokumu oluğunda bulunabilen bu ağızlar, yanlara ve/veya orta hat üzerinde kaviteden uzak farklı ağızlar ile birliktelik gösterebilir. Hastalığın ilerlemesi ile kavite büyür; birden çok komşu ve labirent şeklinde yollar ile (fistül) bağlı kavite oluşur.

Kıl Dönmesi hastalığının sebebi nedir?
Sırt ve baştan dökülen kılların kuyruk sokumundaki iki kaba et arasında, kıllı ve terli oluğa takılıp sürtünmelerle oluğun en dibindeki ter bezi deliklerinden vida gibi dönerek deri altı yağ dokusu içine hissettirmeden girmesi sonucunda kaviteler ve labirentler oluşur. Kaviteler ve açılan labirentler iltihaplanma için uygun ortam yaratır; peşinden labirentlere giren bakterilerin de katkısı ile etrafı iltihaplandırması; iltihaplı veya kanlı, pis kokulu akıntılar ve apseler oluşmasına yol açar.

Kıl Dönmesinin Belirtileri Nelerdir?
Belirtiler küçük bir çukurdan büyük ağrılı bir kitleye kadar değişebilir. Berrak, koyu renkli ya da kanlı akıntı olabilir. İltihaplanma ile beraber kuyruk sokumu bölgesi kırmızı, hassas hale gelebilir ve akıntı olabilir. Enfeksiyon şiddetli olursa ateş, halsizlik ve bulantıya da yol açabilir. Hastalık, birçok değişik tablo ile karşımıza çıkabilir. Hastaların tamamına yakınında, akut pilonidal apse süreci diye tanımlayabileceğimiz ileri derecede ağrı, ateş, hassasiyet ile seyreden bir atak olur. Pilonidal abse, kavitenin iltihap (irin) ile dolmasıdır. Apse tedavi edilmez ise kendiliğinden iltihabi akıntıya yol açabilir; akıntı olsun veya olmasın ilerleyen apse ciddi hastalık tablosuna yol açar. Nadiren de olsa üzerinde yerleştiği kemiğe yayılma veya hayatı tehdit oluşturacak ciddi iltihap tablosuna neden olabilir. Kronik hastalık, şişme, ağrı ve akıntı ile seyreden ataklar ile karakterizedir.

Kronik Kıl Dönmesi Hastalığı ve Konservatif Tedavi:
Tekrarlayan enfeksiyon atakları, akıntıya neden olan olgularda genelde ameliyat önerilmektedir. Bazı kliniklerde ameliyat dışı yöntemler uygulanmaktadır.

Sklerozan Madde Enjeksiyonu: Bu yöntemde sinüs ağzı genişletilerek içerisindeki tüm kıllar temizlenir. Daha sonra sağlıklı cilt korunarak sinüs içine ciddi şekilde tahribat yaratan bir madde verilir. Bu yöntem için kullanılan çeşitli maddeler mevcuttur. Son yıllarda tercih edilen fenol solüsyonlarıdır. İşlem birden çok seansta ve anestezi altında uygulanır. Uygulanan maddeye bağlı alerjik reaksiyon veya istenilenden fazla tahribat sonucunda açık yaralar oluşabilir. Gerektiğinde aralıklı olarak tekrarlanabilir. Bu işlem sonrasında nüks oranları cerrahiye göre yüksektir; fakat işlemin tekrarlanması veya cerrahi uygulaması rahatlıkla yapılabilir. Fenolden başka kavitenin koterize edilmesi, kriyoterapi, gümüş nitrat ve %‘lık alkol de bu amaçla kullanılabilir. Her iki yöntemin tedavideki başarısı sınırlıdır. Pek tercih edilen yöntemler değildir. 
Cerrahi Tedavi: 
Kıl kisti kavitesinin (kist, sinüs) bir bütün olarak çıkarılması veya üzerinin tamamen açılması gerekmektedir. Bu bölge açık bırakılabileceği gibi, başka yerden kaydırılan deri (fleple) ile kapatılma yapılabilir. Uygulanan tüm cerrahi yöntemlerin birbirlerine üstünlükleri ve zayıflıkları vardır. Tedavinin başarısını etkileyen en önemli etken uygun cerrahinin seçilebilme olanağı olan bir merkezin seçimidir. Doktorun hastasıyla bu yöntemleri paylaşması gerekir. Böylece hastanın durumuna en uygun yöntem, hasta ile birlikte belirlenerek başarılı bir tedaviye giden yola adım atılmış olur.

Cerrahi yöntemlerin bu hastalık açısından değerlendirilmesinde önemli noktalar:
• Tedavi sonrasında hastalığın tekrarlama oranı nedir?
• Uygulanacak cerrahi nerede ve hangi tip anestezi ile uygulanabilir?
• Cerrahi sonrası erken dönem iyileşme nasıl bir süreçtir? Hastanede kalış gerekli mi? Ne kadar hastanede kalış gerekli midir?
• Cerrahi sonrası normal günlük hayata dönüş ne zaman gerçekleşebilir?
Ortaya konulan birçok yöntemin tıp literatüründe yer bulmasında ülkemizden çok önemli katkılar mevcuttur. Bu yöntemler karşılaştırıldığında; açık bırakma yöntemleri kolay uygulanabilir ve kısa hastanede kalış gerektiren yöntem olarak öne çıkar. İyileşme süreci, sık yapılan pansumanlar ile seyreder; tam iyileşme 45 gün civarındadır. Tam iyileşme gerçekleşene kadar günlük hayat belirgin kötü etkilenmez. Deri kaydırılarak yapılan kapalı yöntemler, genellikle bir gün hastaneden kalış süresi gerektirir. Ameliyat sonrasında açık
yönteme göre enfeksiyon oranı daha yüksektir. Yara yeri sorunları yaşanmadığı takdirde 18 gün civarında tam iyileşme ve normal günlük aktiviteye dönüş görülür. Ameliyat sonrası dönemde deri kaydırma yöntemlerinde gerginlik ve dolayısıyla ağrı daha azdır. Deri kaydırma yöntemleri sonrasında iyileşme sürecinde özen gösterilmesi gereken öneriler vardır.