Jakarta Hangi Ülkede

Ülke Tarihi

Binlerce ada üzerine kurulu Endonezya topraklarının tarihi, komşusu Malezya’nınki ile büyük oranda kesişmektedir. bin yıl öncesine ait tarihi bulgular ülkenin bilinen en eski yerleşimcilerinin Malezya topraklarından gelen topluluklar olduğunu göstermektedir. Sahip olduğu coğrafî konum sebebiyle uluslararası deniz ticareti açısından büyük önem taşıyan bölge, tarih boyunca Çin, Hint, İran ve Bizans devletlerinin ilgisini çekmiştir.

Endonezya yüzyıldan itibaren sömürgeci politikalara maruz kalmıştır. Önce Portekiz, ardından yüzyılın sonlarında Hollandalı denizci ve tüccarlar bölgeye ulaşmıştır. Burada müstakil faaliyetler gösteren sömürgeci şirketler daha sonra yılında Hollanda Doğu Hindistan Şirketi (VOC) adı altında birleşmiştir. Hollanda bu şirkete, savaş açma, devletlerle antlaşma imzalama, para basma, koloni kurma gibi yetkiler vermiş ve bir anlamda bu şirketi bölgede bir devlet gibi konumlandırmıştır. Aynı zamanda misyonerlik faaliyetleri de yürüten şirket varlığını yüzyıllar boyunca sürdrmüşse bile  yüzyılın sonlarında Hollanda devleti bölgedeki kontrolü eline almıştır.

Hollanda’nın hac ibadetinin yasaklanması, halkın din değiştirmeye zorlanması gibi yöntemler içeren katı sömürgeci politikası, yüzyılın başlarında özellikle ünlü oryantalist Snouck Hurgronje’ın bölgede görev almaya başlaması ile daha farklı bir mecraya kaymış ve Endonezya toplumunun Batılılaştırılması çabasına evrilmiştir.

2. Dünya Savaşı yıllarında Japonya’nın Endonezya’yı işgal etmesi üzerine Hollanda bölgeden çekilmek durumunda kalmış, Japonya’nın savaşı kaybetmesi üzerine 17 Ağustos ’te Endonezya bağımsızlığını ilan etmiş fakat Hollanda bu kararı tanımayarak eski sömürgesini yeniden hakimiyeti altına almak üzere harekete geçmiştir. Dört yıl devam eden bu sürecin sonunda 27 Aralık ’da Endonezya tam bağımsızlığına kavuşmuştur. Ülkenin bağımsızlık ilanında “Endonezya Birleşik Devletleri” olan ismi, yılında Endonezya Cumhuriyeti olarak değiştirilmiştir.

Bağımsızlık sonrasında devletin başına, ’li yıllardan itibaren bağımsızlık mücadelesinde aktif rol oynayan Ahmed Sukarno geçmiştir. yılında gerçekleşen darbe sonrası devlet yönetiminde önemli bir pozisyona yükselen Sukarno, Mart’ında geçici olarak getirildiği devlet başkanlığını yılında devralmış ve yılına kadar bu makamda kalmıştır. Daha sonra bu makamda sırasıyla B. Yusuf Habibi (), Abdurrahman Vahid (), Megawati Sukarnoputri () ve Susilo Bambang Yudhoyono () oturmuştur. Mevcut devlet başkanı ise Temmuz ’teki seçimlerden galip ayrılan Joko Widodo’dur.

Siyasî Yapı

Endonezya başkanlık sistemine dayalı bir cumhuriyettir. Devlet başkanı aynı zamanda hükümetin de başıdır. Başbakanlık makamının bulunmadığı ülkede hükümet doğrudan başkan tarafından belirlenir, bakanlar başkan tarafından görevlendirilir ve görevden alınır.

Üniter bir cumhuriyet olan Endonezya’da ilk serbest seçimler yılında yapılmıştır. Hindistan ve ABD’den sonra dünyanın en büyük üçüncü demokrasisi konumundaki Endonezya’da, devlet başkanı ve yardımcısı beş yılda bir yapılan seçimlerle belirlenir.

“Halkın Danışma Meclisi” adlı parlamento iki kanattan oluşmaktadır. Bunlardan biri üyeli “Temsilciler Meclisi”, diğeri ise üyesi bulunan “Bölgesel Temsilciler Konseyi”dir. Parlamento anayasa değişikliği, devlet başkan ve yardımcısının görevlendirilmesi ve anayasal sınırlar içerisinde görevden alınması hususunda yetkilidir. Temel yasama organı Temsilciler Meclisi olup, Bölgesel Temsilciler Konseyi daha yerel düzeyde kalan hususlarda yetkilidir.

Güneydoğu Asya Uluslar Birliği ASEAN’ın kurucu üyelerinden olan Endonezya, aynı zamanda G üyesi olan tek ASEAN üyesidir. adadan oluşan ülke, dünyanın en kalabalık dördüncü ülkesi ve en kalabalık Müslüman ülkesi konumundadır.

Ekonomik Durum

Endonezya, 1 trilyon doları aşan millî geliri ile dünyanın büyük ekonomisi konumundadır. İstikrarlı mali politikaları, genç ve yüksek nüfusu, zengin yeraltı ve yerüstü kaynakları, dış ve iç siyasette dengeli ve sürdürülebilir bir gelişim içerisinde oluşu gibi faktörler sebebiyle Endonezya önümüzdeki yıllar için de büyük bir potansiyele sahiptir. milyona yaklaşan iş gücünün yanı sıra, son 10 yılda yakaladığı ortalama %’lık büyüme trendi, tek haneli enflasyon ve işsizlik rakamları da Endonezya açısından olumlu göstergelerdir.

Ekonominin sektörel dağılımına bakıldığında, hizmet sektörünün %46 ile başı çektiği görülür. Onu %40 sanayi ve %14 ile tarım takip etmektedir. Ülkede istihdamın %47’si hizmet, %32’si tarım ve %21’i sanayi sektöründen karşılanmaktadır.

Dış ticaret hacmi yıllık milyar dolara ulaşan Endonezya’da, başlıca ihracat kalemleri palm yağı, elektrikli cihazlar, kömür, kauçuk ve makine aksamı, başlıca ithalat kalemleri ise petrol yağları, telefon cihazları, motorlu taşıt yedek parçaları, demir-çelik ve temel gıda ürünleridir. Ülkenin dış ticaretteki en büyük ortağı, gerek ihracatın gerekse ithalatın tek başına yaklaşık dörtte birini karşılayan Çin’dir. Endonezya ekonomisi açısından dış ticarette bu ölçekte bir bağımlılığın risk taşıdığı söylenebilir. Dış ticarette Çin dışındaki diğer başat aktörler, Japonya, Singapur, Malezya, ABD, Hindistan, Güney Kore ve Tayland’dır.

Endonezya yeraltı ve yerüstü zenginlikleri bakımından oldukça mümbittir. Sahip olduğu geniş ormanlık alanlar, ağaç, kereste, yaprak açısından ülkeyi ayrıcalıklı bir konuma taşırken, hayvan popülasyonu için de son derece geniş bir zemin sunmaktadır. Ülkedeki gür tropik ormanlar, kauçuk ormanları, bataklık bitkileri, bambular, kerestesi makbul ağaçlar ve bu alanlarda yaşayan binlerce çeşit kuş cinsi, sürüngen, maymun, leopar ve kaplanlar bu kapsamda sayılabilir. Dünyanın en büyük Hindistan cevizi üreticisi olan Endonezya, palmiye yağı, kakao, kahve, tütün ve çay üretiminde de dünyada ilk beş ülke arasında yer almaktadır.

Ülke yeraltı kaynakları bakımından da zengindir. Kalay, petrol, doğalgaz, kömür, boksit, manganez, altın, gümüş, nikel, bakır ve tuz madenleri ülke ekonomisi açısından büyük önem taşımaktadır.

Türkiye ile İlişkiler

Türkiye ile Endonezya arasında siyasî, ekonomik ve kültürel açıdan oldukça olumlu ve yakın ilişkiler mevcuttur. Kökeni yüzlerce yıl öncesine dayanan devletler arası ilişkilerin ve ortak inanç değerlerinin iki ülke arasında sağlam bağlar kurulmasında etkisi büyüktür.

Türklerle Endonezya bölgesi arasındaki ilk ilişkilerin Yüzyılda bölgeyi ziyaret ederek İslamiyet’in yayılmasında etkili olan Müslüman Türk alimler aracılığıyla kurulduğu tahmin edilmektedir. yüzyılda bölgenin en önemli devletlerinden AçeSultanlığı’nın sömürgeci Portekiz güçlerine karşı Osmanlı Devleti’nden yardım istenmesi ile iki ülke arasındaki resmî ilişkiler kurulmuş ve o tarihten itibaren de Osmanlı Devleti’nin başta Açe olmak üzere bölgeyle olan ilişkileri iyi niyet çerçevesi içerisinde devam edegelmiştir. Bağımsızlık sonrası süreçte Türkiye ile Endonezya arasındaki resmî ilişkiler yılında tesis edilmiştir ve Cakarta Büyükelçiliği yılından bu yana faaliyet göstermektedir. Öte yandan iki ülke başta BM olmak üzere, İslam İşbirliği Teşkilatı, D-8, G, MIKTA ve ASEAN gibi uluslararası platformlarda birlikte bulunmaktadır.

İki ülke arasındaki ilişkiler ’li yıllarda daha güçlenmiş ve önemli bir ivme yakalamıştır. Özellikle yılında yaşanan tsunami felaketi sebebiyle R. Tayyip Erdoğan’ın Başbakan sıfatı ile bölgeye yaptığı ziyaret, Türk toplumunun Endonezya halkına verdiği destek ve yardımlar, sivil toplum kuruluşlarının afet sonrası süreçte aldıkları sorumluluk ve inisiyatif, iki ülke arasında çok eskiye dayanan dostluk ilişkilerinin adeta yeniden hatırlanmasını sağlamıştır. İlerleyen yıllarda Cumhurbaşkanı Abdullah Gül ’de, R. Tayyip Erdoğan ise Cumhurbaşkanı sıfatı ile yılında Endonezya’ya birer ziyaret daha gerçekleştirmişlerdir. Diğer taraftan bir önceki Endonezya Cumhurbaşkanı Susilo Bambang Yudhoyono yılı Haziran ayında, mevcut Endonezya Cumhurbaşkanı Joko Widodo ise yılı Temmuz ayında ülkemizi ziyaret etmiştir.

İki ülke arasındaki ticarî ilişkiler de diğer alanlardaki olumlu gidişatın tesiriyle giderek daha güçlü bir seviyeye taşınmaktadır. ’li yılların başlarında 1 milyar doların altında olan yıllık ticaret hacmi son yıllarda 2 milyar dolar civarında seyretmektedir. yılında milyar dolar olarak gerçekleşen dış ticaretin milyar doları Endonezya’dan Türkiye’ye ihracat şeklinde gerçekleşmiştir. Türkiye’den Endonezya’ya ihraç edilen başlıca ürünler yaprak ve tütün, buğday unu, boratlar, petrol yağları, elektrik kontrol ve dağıtım tabloları, dokunmuş halı, pamuk, nişasta ve mermerdir. Endonezya’dan Türkiye’ye ihraç edilen başlıca ürünlerse sentetik iplik çeşitleri, tabii kauçuk ve kağıt ürünleridir.

Müslümanların Durumu

Günümüzde dünyanın en büyük Müslüman ülkesi konumundadır. milyona yaklaşan nüfus içerisinde Müslümanların oranı %87 civarındadır ki bu da ülkede milyon civarında Müslümanın yaşadığını ortaya koymaktadır. Öte yandan kesin verilerin bulunmadığı Hindistan’daki Müslüman nüfusa ilişkin tahminler ila milyon arasında değişkenlik göstermekle birlikte, Hindistan Müslümanları azınlık konumunda olduğundan, Müslümanların çoğunlukta olduğu ülkeler arasında birinci sırayı yine Endonezya almaktadır.

Miladi 1. yüzyılda Hinduizm’in, ilerleyen yüzyıllarda Budizm’in etkili olduğu Endonezya toprakları, İslamiyet’in ilk yüzyıllarından itibaren, hatta kimi Endonezyalı tarihçilerin iddialarına göre henüz asrısaadet devrinde İslamiyet’le tanışmışsa da bu konudaki veri ve bulgular henüz yeterli seviyede değildir. Bu bakımdan İslamiyet’in bölgeye ilk Hicrî yüzyıllarda Arap, Hint ve İranlı tüccarlar aracılığıyla ulaştığı, buna karşın yüzyıldan itibaren bölgede etkin konuma gelmeye başladığı kabul edilmektedir. yüzyıla gelindiğindeyse İslamiyet hem toplumsal hem de siyasî bakımdan bölgede hakim olmuştur. Özellikle yüzyıllar arasındaki siyasî varlığıyla Açe Sultanlığı gerek bölge tarihi gerek İslam medeniyeti tarihi açısından hatırı sayılır bir devlet ve kültür birikimi ortaya koymayı başarmıştır.

yüzyıldan itibaren önce Portekiz, ardından Hollanda ve İngiltere tarafından işgal edilen Endonezya toprakları, ortak bir coğrafyayı paylaştığı Malezya gibi, uzun yüzyıllar boyunca Avrupalı sömürge yönetimlerinin katliam ve soykırım politikalarına maruz kalmıştır. Buna karşın Endonezya halkı sömürgeci yönetimlere karşı köklü bir devlet ve millet bilinci ile mücadele etmiş ve dinî duygularını muhafaza etmeyi başarmıştır. İslamiyet’in bölgeye gelişi ve yayılışında, ilerleyen yüzyıllarda özellikle sömürge ve misyonerlik hareketleri karşısında toplumun bir arada tutulmasında önemli rol oynayan tarikat hareketleri, Endonezya’da oldukça etkindir. Bu tarikatler arasında başlıcaları; Kadiriyye, Rifâiyye, Nakşibendiyye, Semmâniyye, Şüttâriyye, Halvetiyye, Şâzeliyye, Ticâniyye ve Kuşâşiyye’dir.
 

Geniş bir alana ( km²) yayılmış olup ülkenin en büyük liman şehridir ve idarî bakımdan Cava'nın (Java) vilâyet statüsünde ayrı bir yönetim birimini (Jakarta Raya) teşkil eder. Cava adasının kuzeybatı kıyısında, Cava denizi ile Sunda, Karimata ve Malaka (Malacca) boğazları gibi önemli ticaret yollarının geçtiği suları denetlemeye elverişli Teluk Cakarta körfezinin gerisinde ve Tjiliwung ırmağının ağzında kurulmuş olan Cakarta çok önemli bir konuma sahiptir. Bol yağışlı (yıllık ortalama yağış mm.), aşırı nemli (yıl boyunca nisbî nem % ) ve çok sıcak olan (ayların ortalama sıcaklığı °C) iklimi sağlığa elverişli değildir. İklimin yağışlı ve nemli olmasından dolayı şehrin çevresi yaz kış yeşil kalan çay ve benzeri bitkilerle kaplıdır.

Güneydoğu Asya'nın en kalabalık şehri olan Cakarta'nın nüfusu, Endonezya'nın bağımsızlığını ilân ettiği II. Dünya Savaşı sonrası yıllarda 1 milyon dolayında iken 'de 1,4 milyona, 'de 2,9 milyona, 'de 4,5 milyona ve 'de 'a ulaşmıştır. Nüfusta gözlenen bu hızlı artış, Cakarta'nın ticaret, kültür, finans ve eğitim merkezi oluşunun yanı sıra iş bulma imkânlarının diğer şehirlere göre daha çok olmasından dolayı köylerden buraya yönelen göçler sebebiyledir. Kısa zamanda şehir nüfusunun dört beş misli artması konut, aydınlanma, içme suyu ve istihdam sorunu gibi bazı ciddi problemler ortaya çıkarmıştır. Merkezî ve mahallî yönetimler bu problemlere çözüm getirmede zorlanmaktadırlar. Cakarta'nın nüfusu hem etnik hem de dinî bakımdan çeşitlilik arzeder. Çoğunluğu müslüman olmakla birlikte sömürge döneminde hıristiyanlaştırılmış olan yerlilerle Amerika ve Avrupa ülkelerine mensup Katolik ve Protestanlar da önemli bir nisbete sahiptirler; daha çok ticaret alanında çalışan yahudilere de rastlanır. Nüfusun çoğunu Endonezya'nın çeşitli yerlerinden buraya gelip yerleşmiş yerli halk oluşturmakta ise de sömürge döneminde ülke dışından gelen Çinliler'in, Araplar'ın ve Avrupalılar'ın sayısı az değildir. XVII. yüzyılın başlarından itibaren şehir ekonomisinde etkileri görülen Çinliler'in yılında kale içinde evi olduğu ve sayılarının en az 'e ulaştığı belirtilmektedir. 'de yapılan bir sayıma göre de o yılki nüfusun % 36'sının Çinli olduğu anlaşılmaktadır. Günümüzde de nüfus içerisinde önemli bir nisbete sahip olan Çinliler, daha çok bütün Endonezya'nın en önemli ticaret, maliye ve iş merkezi durumunda olan şehrin kuzeydeki Kota (kale) veya Mentena adı verilen en eski semtinde yaşamaktadırlar. Burası gündüz insanların kaynaştığı, gece ise büyük ölçüde tenhalaşan bir yerdir. Cakarta'nın ekonomik hayattaki ününü ve önemini artıran milletlerarası liman tesisleri, şehir merkezinin 10 km. doğusunda yer alan Tanjung Priok'tadır. Her türlü yükleme ve boşaltmaya uygun olan bu modern liman, şehre demiryolu, karayolu ve ayrıca bir kanalla bağlıdır. Cava adasındaki ithalât ve ihracatın büyük bir bölümü bu limandan yapılır. Tjiliwung nehrinin ağzındaki eski limandan ise küçük tekneler faydalanmaktadır.

Şehir eski yerleşim yerinin güneyine doğru genişlemiştir. Burada oluşan modern bahçe-şehrin ortasında geniş Medan Merdeka (hürriyet meydanı) ve Lapangan Banteng meydanları bulunmakta, bunların çevresinde de Hürriyet Âbidesi, İstiklâl Camii gibi önemli anıtlarla parlamento, bakanlıklar, başkanlık sarayı, radyoevi, merkez bankası ve müze gibi resmî binaların en büyükleri yer almaktadır. Bu kesimi üç yönde yine bahçeler içinde kurulmuş daha yeni ve düzenli yerleşme alanları ile bunların arasında mantar gibi üremiş görünüşü hoş olmayan gecekondu mahalleleri (kampong) kuşatmıştır. Ülkenin en büyük üniversitesi olan Endonezya Üniversitesi'nin (Universitas Indonesia) kampüsü ile 'den bu yana faaliyet gösteren meteoroloji merkezi, devlet kütüphanesi, bazı yüksek okul ve özel üniversite binaları da bu civarda bulunmaktadır.

Cava adasının diğer şehirlerine demiryolu, karayolu ve havayoluyla, dış dünyaya da Tanjung Priok Limanı ve Sukarno-Hatta havaalanıyla bağlanmış olan Cakarta aynı zamanda Endonezya'nın başlıca sanayi şehridir. Kâğıt, cam eşya, sigara, otomobil montaj ve otomobil lastiği, margarin, bira ve dokuma fabrikaları ile tersaneler buradaki en önemli sanayi kuruluşlarıdır. Şehrin gelişmesinde ve dışarıdan buraya nüfus göçünün yönelmesinde sanayinin rolü büyüktür. Ayrıca Endonezya'nın ve Cava adasının en önemli kültür merkezi olan Cakarta'da, aralarında Endonezya Üniversitesi ile Millî Üniversite'nin de (Universitas Nasional) yer aldığı çok sayıda yüksek öğretim kurumu, resmî ve özel kütüphaneler, müzeler, radyo televizyon merkezi ve millî arşiv gibi kuruluşlar bulunmaktadır. İslâmî ilimlerin okutulduğu Institut Agama Islam Negeri ile Muhammediye Üniversitesi (Universitas Muhammadiyah), İbn Haldûn Üniversitesi (Universitas Ibnu Chaldun), Cakarta İslâm Üniversitesi de (Universitas Islam Jakarta) bu şehirde faaliyet göstermektedir.

Cakarta'nın ne zaman kurulduğu hakkında kesin bilgi yoktur. XVI. yüzyılın başlarında ilk defa bir Portekiz gemisi Cava denizine geldiğinde koy kıyısında Sunda Kalapa adında bir şehrin mevcut olduğu bilinmektedir. Portekizliler Tjiliwung nehrinin ağzında devamlı bir yerleşme merkezi sağlamak için Sundanes Pajajaran Krallığı'yla bir anlaşma yaparak ülkelerine döndüler (). Ancak beş yıl sonra geri geldiklerinde Sunda Kalapa'nın müslüman Bentem Sultanlığı tarafından işgal edildiğini ve Jajakarta adını aldığını gördüler. "Müreffeh ve muzaffer" anlamına gelen şehrin yeni adı zamanla Cakarta (Jakarta) şekline döndü ve yılına kadar böylece kaldı. Portekizliler burada kara biber ticaretiyle ilgilendiler. Bu yıllarda Cava adasının kara biber ticareti yapılan en önemli limanı haline gelen Cakarta'ya Çinli, Arap, İranlı ve yahudi tüccarlar yerleşerek ticarî faaliyetlerde bulundular. XIII. yüzyıldan itibaren müslüman Arap tüccarların etkisinde kalan Cava ve diğer adalarda İslâmiyet'in yayılması, daha çok yerli kadınlarla evlenen bu tüccarların sayesinde olmuştur (bk. CAVA).

XVII. yüzyılın başında Bentem Sultanlığı'na bağlı müslüman Prens Pangeran Wijayakrama tarafından yönetilen Cakarta'ya Hollandalı sömürgeciler geldiler ve arasındaki beş yıllık geçici İngiliz idaresi dönemi hariç II. Dünya Savaşı'na kadar buraya hâkim oldular. Hollandalılar işgal sırasında tahrip ettikleri Cakarta'nın harabeleri üzerine, yüksek surlarla çevrilmesi 'da biten yeni bir kale-şehir kurarak buraya İlkçağ'da Hollanda'nın kuzeybatı kıyılarında yaşayan Cermen kökenli Batavlar'a izâfeten Batavya adını verdiler ve yılına kadar şehir bu adla anıldı. yıllarında baş gösteren bulaşıcı hastalıklardan yaklaşık nüfusun üçte ikisi hayatını kaybetti; fakat sonraları dışarıdan gelen göçmenler şehrin nüfusunu yeniden arttırmışlardır. yıllarında Mataram Sultanı Agung'un saldırılarından sonra başlayan barış döneminde şehir hızla gelişti. Hollandalılar burada şehrin çekirdeğini oluşturan kale ile okul ve yönetim binalarının yanı sıra tarım ve endüstri tesisleri kurdular ve kanal kenarına Hollanda stilinde evler ve kiliseler inşa ettiler. yılından itibaren Hollanda Doğu Hint Şirketi'nin (Vereenigde Oost-Indische Compagnie), 'dan itibaren de Hollanda Doğu Hint Sömürgesi'nin merkezini teşkil ettiği halde XIX. yüzyılın başlarına kadar küçük bir şehir olarak kalan Batavya, bu tarihten sonra daha sağlıklı ve daha yüksek yerlere doğru hızla gelişerek eski kale-şehrin güneyinde bahçelerle çevrili yapıları, geniş meydanları ve bulvarları ile güzel bir sömürge başşehri halini almıştır. Geçici İngiliz yönetimi sırasında bölgedeki misyonerlik faaliyetlerinin de merkezi olması, milletlerarası ticaret sebebiyle yabancıların çoğaldığı şehri daha kozmopolit bir hale getirdi; ayrıca burada yeni kiliseler, misyoner okulları ve çeşitli dinî kuruluşlar tesis edildi. Ünlü şarkiyatçı C. Snouck-Hurgronje'nin Hollanda hükümeti tarafından burada görevlendirilmesinden sonra Batavya teorik ve pratik İslâmî ilimler üzerine çalışmaların yapıldığı bir merkez haline geldi; yılında da hukuk fakültesi kuruldu ve burada İslâm hukuku okutulmaya başlandı.

I. Dünya Savaşı'ndan sonra Hollanda Hindistanı'nda başlayan milliyetçi hareketin merkezi olan şehir II. Dünya Savaşı sırasında da Japonya'nın işgalinde kaldı (). Savaştan sonra Amerikan ve İngiliz hükümetlerinin desteğiyle Endonezya Devleti'nin kurulup bağımsızlığın burada ilân edilmesi (17 Ağustos ) sırasında şehrin adı, yabancı boyunduruğundan kurtulmanın simgesi olarak Hollanda işgali öncesindeki Cakarta ile değiştirildi. Ancak Hollanda'nın Endonezya'nın bağımsızlığını resmen kabul ettiği 27 Aralık tarihine kadar yine sömürge dönemindeki ismi olan Batavya kullanılmaya devam etti. Bağımsızlığın gerçekleşmesinden sonra Endonezya Cumhuriyeti'nin başşehri oldu ve bu tarihten itibaren nüfusu eşine az rastlanır bir hızla artmaya başladı. Bugün Endonezya'nın ticaret, sanayi, kültür ve finans merkezi haline gelen Cakarta, bölgenin en kalabalık şehridir.

Kaynak: Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi