Hatemül Enbiya Ayeti

Nice zulümler görüp memleketinden çıkarılmış olmasına rağmen, Mekke&#;yi feth edip oraya mağrur ve gururlu bir komutan edasıyla değil de, nefsini dize getirmiş olarak giren tevazusuyla, günümüzün kibir denizinde yüzenlerine örnektir. Kuran-ı Kerim&#;in ifadesiyle &#;Bundan önce aranızda yıllarca bulundum, bunu düşünmez misiniz?&#; (Yunus Sûresi, 16) kalpleri sorgulayan sualiyle, Risalet&#;inden önceki emin sıfatı ile devrin ve günümüzün Ebu Cehillerine örnektir. Allah&#;ı anışı ile namazı ile sadakası ile Haccı ile kısacası kulluğu ile örnektir. Dürüstlüğü, adaleti ile örnektir. Hayatı nasıl örnekse vefatı ile de örnektir. O numune-i Kuran-ı Kerimdir.

Kim olursa olsun, inanan inanmayan O&#;nun güzel ahlakını anmak ve kendisini takdir etmek mecburiyetindedir. Çünkü Rasül-ü Ekrem evrensel ahlakın dünyadaki mümessili, bizzat yaşayanı ve tüm insanlığa bu yaşayışı tarzını, en güzel biçimde gösteren Ekber şahsiyettir. Karakteri ismini yansıtır. Hayatı insanlığa kurtuluşu gösterir. Vefatı ibretlik derslerin en büyüğünü verir. O, insanlığa gönderilen âlemlere rahmet peygamberi ve eşi bulunmayacak mümtaz şahsiyettir. O&#;nu kabul etmeyen kalpler en kaba, en taşlaşmış kömürden bile daha kara, daha sert; &#;&#;şimdi de taş gibi, ya da taştan da beter hale geldi. Çünkü taşlardan öylesi var ki; içinden nehirler kaynıyor, yine öylesi var ki, çatlıyor da bağrından sular fışkırıyor&#;&#;(Bakara Suresi, 74) O&#;nu dinlemeyen kulaklar sağırdan öte sağır, O&#;nu kalp ve gönül gözüyle göremeyenler kör mü kör; &#;&#;İman etmeyenlerin kulaklarında ise bir ağırlık vardır. Kur'ân onlara göre bir körlüktür. Sanki onlar uzak bir yerden çağrılıyorlar (da duymuyorlar).&#;(Fussilet Suresi, 44) O&#;nu zikretmeyen diller boş sözlerin taşıyıcısı olma vasfıyla dilsiz&#; Kuran-ı Azim&#;in: &#;Ve biz, o kâfirleri kıyamet günü kör, dilsiz ve sağır oldukları halde, yüzleri üstü sürünerek haşredeceğiz.&#; (İsra Suresi, 97) ifadesiyle bu dilsizlik de vücuda zulümdür. O&#;na en güzel salat ve selamlar olsun. O&#;nu melekler zikretmiş, selam vermiş; bizlerin selamı onların yanında ne olsun &#;Hiç şüphesiz, Allah ve melekleri Peygamber'e salat etmektedirler. Ey iman edenler, siz de ona salat edin ve tam bir teslimiyetle selam verin.&#;(Ahzab Suresi, 56). 

Bizler acizliğimizle günahkârlığımızla ona sığınıyor O&#;nun eteğine yapışıyoruz O&#;nun şefaatini istiyoruz. O&#;da bizim gibi bir beşer, Beşerden öte. O&#;da bizim gibi insan, insandan öte İnsan-ı Kamil. Allah&#;ın selamı bereketi O&#;nun üzerine olsun. Mevcudatın nefesleri adedince O&#;na selam olsun. Çeşit çeşit nimetlerin sayısınca, semadaki yıldızların adedince O&#;na salat ve selam olsun. Salavatların en faziletlisi, tahiyyatların en mükemmeli, teslimatların en güzeli, kâinatın efendisi, yaratılmışların en şereflisi, varlıkların hülasası O&#;nun aziz ve pak ruhuna olsun. Ekmel teslimiyetlerin en güzeli, her türlü ikram ve ihtiramların en faziletlisi, O&#;nun üzerine olsun. Pak, ve latif ehl-i beytinin ve güzide ashabının her birinin üzerine hayırlar ve selamlar olsun. O, Efendimiz Muhammed Mustafa bizim şefaatçimiz olsun. (Amin) 

06/04/ 

Kadir PANCAR

Bu yazımızın ilk bölümü aşağıda verilmiştir. Ayrıca şu adresten de ulaşabilirsiniz. funduszeue.info

1) Rasül-ü Ekrem Efendimizi anlatmaya beşerin kuvveti yetmez. O&#;nu Cenab-ı Hakk&#;ın kendisi medh etmiş, Aziz ve Celil Kitab-ı Kerim&#;inde en güzel ahlak olarak nitelendirmişken bizler ancak O, İnsan-ı Kâmil-i anmakla, anlatmakla kendimizi mutlu etmiş oluruz. O&#;nu anmanın verdiği sevinç ve gururu, benliğimizde yaşamış oluruz. O, hayatının her anı güzide ashabı tarafından adeta fotoğrafı çekilmişçesine, an be an kaydedilmiş ve yıllar sonrasında bile ashab-ı güzin ve salih alimler ile aynen yaşatılmış yegâne insan. Tarihte hayatının tamamı en ince teferruâtına kadar tesbît edilmiş en güzide beşer; Hazret-i Muhammed Mustafa -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz&#;dir. O, Peygamberler silsilesinin hatemi, insanlığı beşeri zafiyetlerinden kurtarıp Hakk&#;a davet eden mübelliği azamların sonuncusu, insanlığı karanlıklardan aydınlığa çağıran nebi-i zişan efendimiz; Rasül-ü Kibriya Muhammed Mustafa (s.a.v)&#;dir. O, insanlığın en karanlık çağlarında insanlığa gönderilen, insanı insan olma bilincinde tekrar aslına döndüren; beşerin, yaratıcısını unutup kendilerine yeni ilahlar edindikleri bir zamanda, insana yaratanını bildiren; Allah&#;ın sevgilisi âlemlerin efendisi Hatemül Enbiya efendimiz; Ahmed Muhammed Mustafa (s.a.v)&#;dir. O, Cenab-ı Hak tarafından &#;Sen olmasaydın, felekleri (alemleri) yaratmazdım&#; hitabıyla yüceltilmiştir. O, halkı cehalet karanlıklarından, hırs ve ihtiraslarından kurtarıp hidayet nurlarına çıkarmıştır. Ondan önce sadece kendi nefsini bilen beşer, O&#;nunla Hakkın ve hakikatin bilgisini bulmuştur. Tüm varlıklar O&#;nunla yaratıcısını gerektiği gibi tesbih ve takdis etme şerefine nail olmuştur. &#;(Ey Muhammed!) biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik.&#; (Enbiya Suresi, ) gibi şerefli bir hitap sadece O&#;na has kılınmakla tek evrensel peygamber olma niteliğini kazanmıştır. 

Seni nasıl anlatalım ya Muhammed! Seni nasıl bildirelim ya Rasül-ü Ekrem! Seni nasıl ifade etsin şu aciz dünyalık dillerimiz. Seni nasıl göstersin şu âleme senden mahrum gözlerimiz. Seni Hz. Allah (Azze ve Celle) anlatmış bize ne hacet. Hakkında nice naatlar yazılmış kifayet etmemiş, binlerce güzel söz söylenmiş yetmemiş, her defasında hayatın yazılmış tekrar tekrar yeni şeyler söylenerek, her şair ismini anmış en güzel mısralarında, tarihçiler seni anlatmış hatıralarında, hayatının her anı bir örnek teşkil etmiş muallimlere, umut olmuşsun yetimlere, kimsesizlere, gözü yaşlı annelere. Sen Rasülüllahsın ey Muhammed! Allah&#;ın Habibi! Peygamberlerin Efendisi.

Allah (c.c) Cibril-i Emin ile tebliğ buyurduğu kelamında anlattı seni; Ey Rasül! &#;(Ey Rasûlüm!) Muhakkak ki Sen&#;in için tükenmeyen bir mükâfat (ecir) vardır. Şüphesiz Sen büyük bir ahlâk üzeresin.&#; (Kalem Suresi, ) En güzel ahlak üzerinesin buyrulan peygamberler peygamberi sensin. Diğer peygamberleri bile kıskandıracak bir Kelam-ı Azim ile şereflenen peygamber sensin; Ey Enbiyalar Serveri! Seni Allah terbiye etmiş, senin için mukaddes Kelamı Azizinde; &#;Kolaylık göster, affa sarıl, iyiliği tavsiye et, cahillerden de yüz çevir.&#; (Araf Sûresi, ) beyanı ile insanlara nasıl davranılacağını sana tek tek öğretmiş.

Yeri gelmiş bir bedevi yüzünden &#;&#;Allah'tan korkarak gelmişken, Sen onunla ilgilenmiyorsun.&#; (Abese Suresi, )- hitabıyla seni uyarmış yeri gelmiş düşmanlarına karşı &#;&#;(Ey Peygamber!) Sabret! Sabrın da ancak Allah'ın yardımı iledir. Onlardan dolayı üzülme! Kurdukları tuzaklardan telaş edip sıkıntıya düşme!&#; (Nahl Suresi,) &#; diyerek seni teşvik etmiş; Ey İns-ü Can Peygamberi! Cenâb-ı Hakk&#;ın bütün âlemlere armağan ettiği en büyük mürşid-i kâmil sensin. Yaşadığı devirde ve sonrasında örneği bile bulunmayan ve asla da bulunmayacak olan örnek ahlakı ile Hazret-i Muhammed (s.a.v) Efendimiz sensin; Ey Habibullah! &#;Allah Teâlâ rıfk sahibidir ve her işte rıfk ve yumuşaklığı sever.&#; (Hadis-i Şerif) Buyuran &#;Sen&#; o kadar yumuşak huylusun ki, Ayeti Celile&#;de Allah senin için; &#;Sen (o zaman), sırf Allah'ın rahmetiyle onlara karşı yumuşak davrandın. Eğer kaba, katı yürekli olsaydın, onlar senin etrafından dağılıp giderlerdi.&#; (Al-i İmran Suresi, ) buyurdu.

Ey Rasül-ü Zişan! Sabır, şükür, vakar, cesaret, şecaat, cömertlik, fedakârlık, kararlılık ve daha pek çok güzellik sendedir, hem de en fazlasıyla. Sen medh fiillerinin bile kendisinden aciz kaldığı bir ahlak üzerinesin; ya Rasüllüllah! Sen en mükemmel kelimelerin acizliğinde bile, adeta güzelleşen, Rasül-ü Kibriya&#;sın. Yaradan, Furkan-ı Azim&#;inde &#;Andolsun ki, sizden Allâh&#;a ve âhiret gününe kavuşacağını uman ve Allâh&#;ı çok zikredenler için Rasûlullâh&#;ta üsve-i hasene (en mükemmel bir örnek-numune) vardır.&#; (Ahzâb Suresi, 21) buyurmuştur. Seni, en güzel şekilde tasvir etmiş Allah&#;ın kelamından, daha kıymetli bir ifade bulunabilir mi hiç?

Kadir PANCAR - 05/04/

"Peygamberlerin sonuncusu" anlamında Rasûl-ü Ekrem Efendimizin vasıflarından biri.

Beşer tarihi boyunca Cenâb-ı Hak, insanları sapıklıktan doğru yola iletmek, onların sâdece kendisine kul olup ibâdet etmelerini sağlamak üzere peygamberler göndermiştir. Geçmişte insanoğlunun hak dinden uzaklaştığı her dönemde kavimlerini îkaz etmek üzere her millete mutlaka bir peygamber gönderilmiştir. Bu gerçek, bizzat Hak Teâlâ tarafından şöylece ifade edilir: "Andolsun ki her ümmete Allah'a kulluk edin, azdırıcılardan kaçının diyen bir peygamber göndermişizdir" (en-Nahl,16/36). Bu şekilde sayısını ancak Allah'ın bildiği pek çok peygamber hak dini tebliğ etmiştir. Bu peygamberlerin sonuncusu, Hz. Muhammed Mustafâ Efendimizdir. Artık O'ndan sonra peygamber gelmeyecektir. Çünkü O'nun getirdiği din en son, en mükemmel din olup cihanşümuldur ve çağlar üstüdür. Hükümleri, bütün bir beşeriyetin kıyâmete kadar bütün problemlerine çözümler getirecek üstünlüktedir. Bu sebeple Peygamber Efendimiz "Hâtemü'l-Enbiyâ: Peygamberlerin sonuncusu" diye vasıflandırılır.

Peygamber efendimiz hakkında bu vasıf bizzat Kur'ân-ı Kerîm'de şu şekilde geçmektedir: "Muhammed içinizden herhangi bir adamın babası değildir. Fakat O, Allah'ın Rasûlü ve peygamberlerin sonuncusu (hâtemü'n-nebiyyîn)'dir" (el-Ahzâb, 33/40).

Hz. Peygamber'in bu vasfı bazan "Hâtimü'l-enbiyâ" şeklinde de kullanıldığı gibi hâtem ya da hâtim kelimesine mühür manâsı da verilmiştir. Çünkü Arap dilinde hâtem ve hâtim, mühür, damga, bir şeyin sonu ve sonuncusu anlamlarına gelir. Bu kelimeyi mühür manâsına aldığımızda terkip "Peygamberlerin mührü" anlamını kazanır ki manâ da neticede "Peygamberlerin sonuncusu" demek olur. Çünkü mühür, bir şeyin en sonuna onun sonunu kapatmak için vurulur. Peygamber Efendimiz de peygamberlerin en sonuncusu olarak âdetâ O'nunla peygamberlik müessesesi artık mühürlenmiştir.

Gerek yukarıdaki âyet-i kerîmeden, gerekse Peygamberimizin bizzat kendi sözlerinden en ufak bir şüpheye yer vermeksizin Rasûlü Ekrem'in "hâtemü'l-enbiya" yani peygamberlerin hem sonuncusu, hem de peygamberlik müessesesinin sonu olduğu açıkça anlaşılmaktadır.

Ebu Hüreyre'den nakledilen uzun bir hadiste insanların âhirette, kendilerine şefâat etsin diye Hz. Âdem (a.s)dan başlayarak, sırasıyla peygamberlerden şefâat isteyecekleri, ancak hiçbirinin şefâat edememesi üzerine neticede Hz. Muhammed (s.a.s)'e gelip: "ya Muhammed! Sen Rasûlüllah ve hâtemü'l-enbiyâ'sın. Allah senin gelmiş geçmiş bütün günahlarını affetmiştir. Bize Rabbin huzurunda şefâat eyle" diyecekler (Buhârî, Tefsir, sûre 17; Müslim, İman, Hadis no: ).

Ayrıca Hz. Peygamber (s.a.s); " Risâlet ve nübüvvet son bulmuştur. Benden sonra ne bir rasûl ne de bir nebî gelmeyecektir" (Tirmizî, Menâkıb, 8; Dârımî, Mukaddime, 3).

Bir diğer hadiste: "Bana özgü olan beş isim vardır. Ben Muhammedim ve Ahmedim, ben o mâhî (yok eden, silen)yim ki, Allah benimle küfrü izale edecektir. Ben o hâşirim ki insanlar beni takibederek haşrolunacaktır. Ben akîb (hatemü'l-enbiya)im" (Buhârî, Menâkıb, 17).

Yine Ebû Hureyre'den, Peygamber (s.a.s): "Ben bütün insanlara gönderildim. peygamberler de benimle son buldu" (Tirmizî, es-Sîre, 5) ve "Benim, benden önce gelen peygamberlere nisbetle durumum buna benzer: Bir adam büyük bir bina yaptırıp onu güzelce dayayıp döşedi, fakat bir köşede bir tuğlalık boş yer bıraktı. Ahali binanın etrafında dolaşıyor, güzelliğine hayran kalıyor fakat şunu söylemeden edemiyordu: Niçin bu tuğlanın yeri boş? İşte ben o tuğlayım ve peygamberlerin sonuncusuyum" (Buhârî, Menâkıb,18; Müslim, Fedail 32, Ebû Davûd, Fiten, 1).

Ahmet ÖNKAL