Atatürkün Çocuğa Verdiği Önem

atatürkün çocuğa verdiği önem

Atatürk’ün insanlığa beslediği sevgide, çocuklara olan derin şefkatinin özel bir yeri vardır. O, yüreği çocuk sevgisiyle dopdolu olan bir şefkat timsaliydi. Hasan Rıza Soyak Atatürk’teki çocuk sevgisini şöyle dile getirmektedir: “Atatürk çocukları çok severdi. Onun dilinde çocuk ‘sevgi’ demekti. Sevdikleri hangi yaşta olursa olsun ‘çocuk’ diye seslenirdi. Kendisinin çocuğu olmamıştı. Bundan dolayı zaman zaman iç sızısı duymuş mudur bilmiyorum. Doğrusu buna hiç ihtimal vermiyorum. Çünkü bütün çocuklar onun öz çocukları gibiydi. O, bu yavrulara öylesine gönül vermiş, onlar da öylesine ona candan bağlanmışlardır. Dünyada böyle bir mutluluğa erişmiş kaç insan vardır? Böyle bir insanın yüreğinde öyle bir üzüntü nasıl yer tutabilir?… Bir gün yanına gittiğim zaman Ülkü’yü yine büyük Ata’nın kucağında bulmuştum, şakalaşıyorlardı. Çocuk katıla katıla gülerek onun altın sarısı saçlarını çekiyor, burnuna yapıştıra yapıştıra, ara sıra yumuk elleriyle yüzüne tokatlar indiriyordu. Bir aralık bana baktı. Gök mavisi gözleri sevgi ve neşeden ışıl ışıldı. ‘Çocuklar ne sevimli ne tatlı yaratıklar değil mi? En çok hoşuma giden hâlleri nedir, bilir misin? İki yüzlülük bilmemeleri, bütün istek ve duygularını içlerinden geldiği gibi açıklamalarıdır.’ dedi.” Atatürk yılında daha 12 yaşında iken babasını kaybetmiş; hayatının ondan sonraki bölümünü “yetim” olarak sürdürmüştür. Bu nedenle çocukları çok seviyor, özellikle kimsesiz çocuklara sahip çıkıyor, onların eğitimine büyük önem veriyordu. Atatürk; İhsan, Ömer, Afife, Abdürrahim ve Zehra (Zühre)’yı Cumhuriyet’ten önce; Sabiha, Afet, Rukiye, Nebile, Ülkü ve Sığırtmaç Mustafa’yı Cumhuriyet’ten sonra manevi evlatları edinmiştir. Atatürk özellikle öğretmen Afetinan’ı bilimsel araştırmalara yönlendirmiş, onun bir bilim kadını olmasını sağlamış; gözü pek, cesur Sabiha’yı bir savaş pilotu olarak yetiştirmiş bu suretle Türk kızının, kadınının cesaretini, her alanda yetenekli olduğunu kanıtlamak istemiştir. Atatürk, vefatından önce düzenlediği vasiyetnamesinde, bütün manevi çocuklarına İş Bankasındaki payının yıllık gelirinden her ay belirli miktarda para ödenmesini istemiştir. Buna göre Afetinan’a ayda , Sabiha Gökçen’e , Ülkü’ye , Rukiye ve Nebile’ye de ’er lira ödenecekti. Ayrıca Sabiha Gökçen’e bir ev satın alınması için gereken para verilecekti.

Sabiha Gökçen

Sabiha Hanım, altı çocuklu bir ailenin son çocuğu olarak yılında Bursa&#;da doğdu. II. Abdülhamid tarafından Bursa&#;ya sürgün gönderilen Vilayet Başkâtibi Hafız Mustafa İzzet&#;in kızıdır. İlkokula gittiği yıllarda babasını ve annesini kaybetti ve kardeşlerinin yardımıyla öğrenimini sürdürdü. Atatürk, yılında çıktığı Bursa gezisinde Sabiha Gökçen&#;le tanıştı ve içinde bulunduğu güç yaşama şartlarını öğrenince de ağabeyi ile konuşarak onu evlat edindi. Ankara Çankaya İlkokulunu, daha sonra da Üsküdar Kız Kolejini bitiren Sabiha Hanım, Türk Hava Kurumu’nun Havacılık Okuluna girdi (). Burada geçirdiği başarılı öğrenim hayatından sonra, yüksek planörcülük kurslarına katılmak üzere Sovyetler Birliği&#;ne gönderildi. Dönüşte Eskişehir Hava Okuluna girdi, aynı zamanda 1. Tayyare Alayı&#;nda av ve bombardıman uçakları alanında uzmanlaştı. Sabiha Gökçen, Ege ve Trakya manevraları sırasında başarılı uçuşlar yaptı. Aynı yıl çıkan Şeyh Rıza İsyanı sırasında yapılan kara harekâtını, Dersim ve çevresindeki başarılı uçuşlarıyla kolaylaştıran Sabiha Gökçen, &#;de yaptığı Balkan turuyla ününü Avrupa&#;ya yaydı. &#;de Türkkuşu&#;nda başöğretmenliğe atandı ve &#;te uçuculuktan ayrıldı. Türk Hava Kurumu Yönetim Kurulu üyesi oldu. İlk Türk kadın savaş pilotu olan Sabiha Gökçen yılında vefat etti.

Ülkü Doğançay

Ülkü&#;nün annesi Selanikli Vasfiye Hanım, Atatürk&#;ün annesi Zübeyde Hanım tarafından evlatlık olarak alınıp büyütülmüştür. Zübeyde Hanım ile Selanik&#;ten İstanbul&#;a, oradan da Ankara&#;ya birlikte gelen Vasfiye Hanım, Zübeyde Hanım ölünce de Atatürk&#;ün kız kardeşi Makbule Atadan&#;ın yanında kalmıştır. İlk kocasından dul kalan Vasfiye, köşke gelerek Atatürk’e sığınmış; bir süre sonra da Orman Çiftliği’nde istasyon şefi olan Tahsin Çukuroğlu ile evlenmiştir. Aile ’de bir kız çocuğuna sahip olduğunda onu kırk günlük iken köşke getirmişler; Atatürk çocuğa “Ülkü” adını koymuş ve yanına almıştır. Son günlerine kadar yanından ayırmadığı küçük Ülkü artık onun için bir “yoldaş” olmuştu. Ülkü büyüdükçe Atatürk&#;ün ona olan sevgisi de büyümüş; onu yurt gezilerinde yanında götürmeye başlamıştır. Atatürk, Ülkü&#;nün özellikle yaşına göre olgun davranışlarından ve zekâsından çok etkilenmiştir. Atatürk öldüğünde Ülkü beş buçuk yaşlarındaydı.

Ayşe Afetinan

Atatürk, 11 Ekim &#;te İzmir&#;e geldiğinde, birçok kurumun yanı sıra okulları da gezerek konuşmalar yaptı. Yine o günlerde İzmir ilkokullarından birinde bir toplantıda Afetinan ile karşılaştı. Selanik’in Doyran kazasında doğan Afetinan, bölgenin Yunanlıların eline geçmesinden sonra ailesi ile birlikte Türkiye’ye göçmüştü. Afetinan ilköğrenimini Eskişehir&#;in Mihalıççık ilçesinde, Ankara ve Biga&#;da tamamladıktan sonra, Bursa Kız Öğretmen Okulunu yılında bitirmiştir. İlk görevine 17 yaşındayken, babasının görevi gereği bulundukları İzmir&#;de Reddi İlhak İlkokulunda başlamıştır. Atatürk, Afetinan&#;ın ailesinin Makedonya kolunu tanıdığından, kendisinin meslek ve durumu ile ilgilenir. Afetinan&#;ın isteği, öğrenimini sürdürmek ve yabancı dil öğrenmektir. Bunun yerine getirilmesi için Atatürk, Afetinan&#;ın babası ve annesi ile görüşerek, kendisini o yıl İsviçre&#;nin Lozan şehrine Fransızca öğrenmeye gönderir (). Sonra, İstanbul&#;da Fransız Kız Lisesi (Notre Dame de Sion) nde bu öğrenimini sürdürür (). Ortaöğrenim tarih öğretmenliği sınavına girerek öğretmenlik belgesini alır ve Ankara Musiki Öğretmen Okuluna, Tarih ve Yurt Bilgisi öğretmeni olarak atanır (). Türk Tarih Kurumu’nun kuruluş çalışmalarında yer almış ve orada uzun yıllar Asbaşkanlık yapmıştır. Ankara Üniversitesi Türk İnkılâp Tarihi Enstitüsü’nün de müdürlüğünü yapmıştır. Akademik çalışmalarına devam eden Afetinan, &#;de lisans, &#;da doktora çalışmalarını tamamlayarak &#;de doçent ve &#;de de profesörlüğe yükselir. Prof. Dr. A. Afetinan&#;ın Atatürk ve Türk tarihi ile ilgili birçok yayını bulunmaktadır. Afetinan Atatürk’ün pek çok konudaki düşüncelerini ve kişilik özelliklerini yansıtan hatıralarını bu eserlerle bizlere nakletmiştir. 8 Haziran ’te ölmüştür.

Nebile

Temmuz &#;de İstanbul Çapa Öğretmen Okulundan üç kız öğrenci, Dolmabahçe Sarayı&#;na getirilmişti. Bunlardan Nebile, Atatürk&#;ün manevi kızı olarak kalmıştır. Daha sonra öğrenimi için Ankara&#;ya getirilen Nebile, evlenme çağı geldiğinde, o yılların Viyana Büyükelçiliği Başkâtibi Tahsin Bey&#;le evlendirilmiştir. Düğün 17 Ocak &#;da Ankara Palas&#;ta, Atatürk ve diğer davetlilerin katılmasıyla yapılmıştır. Atatürk&#;ün hastalandığı günlerde Nebile de hastalanmıştı. Yakalandığı hastalıktan kurtulamayarak hayata gözlerini kapamıştır.

Rukiye Erkin

Atatürk, Rukiye&#;yi bir Konya gezisinde tanımıştı. O vakitlerde Rukiye hayatının en zor yıllarını yaşıyordu. Kimsesizdi. Atatürk, Rukiye&#;yi Ankara&#;ya getirerek bakımını ve okutulmasını sağlamış ve bir Jandarma Yüzbaşısı Hüsnü Erkin ile evlendirmiştir. Nikâhları Ankara Belediyesi&#;nde kıyılmış, zamanın İçişleri ve Dışişleri Bakanları da şahitlik etmişlerdir. Düğünleri İstanbul&#;da Dolmabahçe Sarayı&#;nda yapılmış, düğünde Atatürk ilk dansı Rukiye ile yapmıştır.

Zehra (Zühre)

Çankaya Köşkü’nün bahçesinde, yakında oturan çocukların öğrenimi için yapılan tek katlı, iki odalı bir ilkokula Sabiha ve Rukiye ile birlikte gittiğini bildiğimiz Zehra; Amasyalı Mehmet isimli bir kişinin çocuğu idi. Zehra, okuması için Londra’ya gönderilmişti. Fakat Zehra girdiği yatılı okulda uyum sağlayamamış ve gece gündüz ağlamaya koyulmuştu. Sonunda Türkiye’ye dönmesi uygun görüldü. kışında Londra’dan trenle Paris’e geçerken Amiens istasyonuna yaklaşıldığında hava almak için koridora çıkan Zehra pencereden sarkarken baş aşağı düşüp can verdi. Genç kızın cenazesi Paris’ten İstanbul’a getirilerek Maçka mezarlığında toprağa verildi. Olayı yerinde inceleyen elçilik görevlilerinden Firuz Kesim, Zehra’nın ölümü ile ilgili bilgileri Çankaya’ya gelerek Atatürk’e anlattığında o, “Şimdi müteessir oldum. Çok zeki ve inatçı kızdı, severdim.” diyerek üzüntüsünü dile getirmiştir.

Abdürrahim Tunçak

Evlatlıklarından Abdürrahim, o zamanlar Van&#;dan aldığı kimsesiz bir çocuktur. İstanbul&#;a getirdiği sekiz yaşındaki Abdürrahim&#;i Beşiktaş Akaretler&#;de 78 numaralı evlerinde annesi Zübeyde Hanım&#;ın yanına bıraktı. Zaferden sonra da Ankara&#;ya getirerek, Salih Bozok&#;un oğlu Cemil ile beraber Çankaya Köşkü&#;ne yakın bir ilkokula yazdırdı. Daha sonra Sanayi Mektebine gönderilen Abdürrahim, Atatürk Latife Hanım&#;la evlenince İzmir&#;e Zübeyde Hanım&#;ın yanına gönderilmiş ve ayrıldıklarında tekrar Ankara&#;ya geri getirilmiştir. Mustafa Kemal, öğrenimine yurt dışında devam etmesini uygun gördüğü Abdürrahim&#;i yılında Berlin Teknik Üniversitesine göndermiş ve tüm giderlerini karşılamıştır. yılından sonra “Tunçak” soyadını alan Abdürrahim Bey Savarona Yatı’nın satın alınması görüşmelerinde tercümanlık yapmıştır. Tunçak’dan Mustafa Kemal ile ilgili anılarını anlatması istendiğinde: “Kendimi bildiğimde annem olarak kabul ettiğim Zübeyde Hanım’ı, ablam Makbule Hanım’ı, bir de Paşa’mızı tanıdım. Benim ailem, bu aileydi. Ben kendimi bu ailenin çocuğu olarak kabul ettim ve hep böyle kaldım. Gerçek annemin ve babamın kim olduğunu asla öğrenemedim. Rivayete göre babam bir memurmuş. Tayin edildiği Diyarbakır’da annemi akrep sokmuş. Annem ölmüş. Babam beni İstanbul’a getirmiş ve hemen arkasından askere alınmış, cepheye gönderilmiş. Bir daha dönmemiş. Haberi de gelmemiş…” diye bir açıklama yapmıştır.

Sığırtmaç Mustafa

Sığırtmaç Mustafa, Atatürk’ün Yalova’da tanıyıp himayesine alarak okuttuğu fakir çocuklardan birisidir. Mustafa’nın ailesi, Bulgaristan’dan gelerek Yalova’ya yerleşen bir göçmen aileydi. Mustafa yılı yaz aylarında sığır güttüğü bir sırada Atatürk’le tanıştı. Beslenmesi iyi olmadığı için hasta idi. Okuma isteği ile dolu olan bu çocuğu Atatürk önce Şişli’deki çocuk hastanesine gönderdi, tedavi ve bakımı ile ilgilendi. Sonra Beşiktaş’taki İlkokula yazdırdı. Mustafa, Atatürk’ün himayesinde ortaokulu, askeri liseyi ve Harp Okulunu bitirerek subay oldu. Bir zamanların sığır çobanı Mustafa emekli olduktan sonra Yalova’ya yerleşti ve orada ’de vefat etti.

Ali GÜLER

KAYNAKÇA

ATADAN, Makbule, Ağabeyim Atatürk, Der. Ş. Belli, Ankara

GÖKÇEN, Sabiha, Atatürk’ün İzinde Bir Ömür Böyle Geçti, Yay. O. Verel, İstanbul

GÜRKAN, T., Atatürk’ün Uşağı İdim, Anlatan: Cemal Granada, İstanbul

İNAN, Ayşe Afet, Atatürk’ten Mektuplar, Ankara

KESİM, F., “Osmanlı Cumhuriyeti’nin Varisi Zehra”, Yakın Tarihimiz, C I, S

SÖNMEZ, C., Atatürk’te Çocuk Sevgisi, Atatürk Araştırma Merkezi Yayını, Ankara

TURAN, Şerafettin, Mustafa Kemal Atatürk, Kendine Özgü Bir Yaşam ve Kişilik, Ankara

24/06/ tarihinde funduszeue.info adresinden erişilmiştir

Görüntülenme Sayısı

Atatürk’ün çocuk sevgisi ve çocuklara verdiği önem

Atatürk, savaş yıllarının en kötü koşullarında bile çocuklarla yakından ilgilenmiş, birçok çocuğu koruması altına almıştır. Savaş yıllarından sonra da çocuklarla ilgilenmeye devam etmiş, özellikle kimsesiz çocuklara büyük önem vermiştir. Peki Atatürk çocuklara verdiği önemi nasıl göstermiştir? Atatürk, çocukların riyakârlık bilmeden bütün istek ve arzularını içlerinden geldiği gibi açıklamalarından çok hoşlanırdı. Son yıllarını da çok sevdiği bir çocukla geçirdi. Ülkü, Atatürk’ün çocuk sevgisinin bir simgesi oldu. O’nun açık mavi gözleri her yerde çocukları arardı. Çağdaş ve mutlu Türkiye´yi çocuklarda görür ve çocuklarda bulurdu. Tüm yurt gezilerinde çocuklara sevgi ile yaklaşır, onlarla uzun uzun konuşurdu. Vedat Demirci’nin anılarından öğrenildiğine göre; Atatürk bir gün çocuk balosuna gider. Ortalıkta bir şaşkınlık havası doğar. Küçük bir oğlan salonun orta yerinde kalır. Bu yavru hayranlıkla bir süre Atatürk´e baktıktan sonra: “Atatürk'üm, seni öpmek istiyorum” der. Ortalığa bir sessizlik dalgası yayılır. Bu derin sessizliği Atatürk´ün sesi bozar “Öyleyse, gel öp” der. Çocuk koşarak Atatürk´ün boynuna sarılır. O sırada diğer çocuklar da: “Biz de.. Biz de..” diye bağırırlar. Böylece tüm çocuklar Ata´yı doya doya öperler. Bu görüntü çoğu kişiyi ağlatır. Büyük Atatürk de ağlar. Evet, Türk çocuklarının bu engin sevgisi için ağlar. Hem de sevinç gözyaşlarını dökerek. O gün çevresindekilere övünçle: “İşte benim kuşaklarım” der. 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı ise Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu ve ilk cumhurbaşkanı Mustafa Kemal Atatürk tarafından dünya çocuklarına armağan edilmiştir. Bu bayram, TBMM’nin açılışının birinci yılında kutlanmaya başlanan 23 Nisan Millî Bayramı ve 1 Kasım ’de saltanatın kaldırılmasıyla, önce 1 Kasım olarak kabul edilen, sonra ’te 23 Nisan Millî Bayramı’yla birleştirilen Hâkimiyet-i Milliye Bayramı ile Himaye-i Etfal Cemiyeti’nin ’de ilan ettiği ve ilki Atatürk’ün himayesinde düzenlenen 23 Nisan Çocuk Bayramı’nın kendiliğinden birleşmesiyle oluştu darbesi döneminde Milli Güvenlik Konseyi, bu bayrama resmî olarak “23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı” adını verdi. Hakimiyet-i Milliye Bayramı (önceleri 1 Kasım, sonra 23 Nisan), saltanatın kaldırılışının ve Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunu gerçekleştiren TBMM’nin açılışının egemenliği padişahtan alıp halka vermesini kutlamak amacını taşırken, Çocuk Bayramı savaş sırasında yetim ve öksüz kalan yoksul çocukların bir bahar şenliği ortamında sevindirmek amacını taşımaktaydı. Türkiye Radyo Televizyon Kurumu, UNESCO’nun ’u Çocuk Yılı olarak duyurmasının ardından, TRT Uluslararası 23 Nisan Çocuk Şenliği’ni başlatarak, bayramı uluslararası düzeye taşımıştır. Böylelikle çocukları çok seven Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk bu sevgisini onlara 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nı armağan ederek tüm dünyaya göstermiş oldu.

Atatürk Çocuklara Verdiği Önemi Nasıl Göstermiştir?

Çocuk Esirgeme Kurumu tarafından yapılan çalışmaları yakından takip etmiş, kurumun amacını yerine getirebilmesi için büyük bir çaba sarf etmiştir. Çocukları bulundukları yerlerde, evlerde, yurtlarda ziyaret etmiş, hediyeler almış, nasihatlerde bulunmuştur. Atatürk için bütün çocuklar onun öz yavrusu gibiydi. Çağdaş, modern, mutlu ve huzurlu bir Türkiye’yi çocuklarda görürdü. Yurt gezilerinde nerede bir çocuk görse, onlara sevgiyle yaklaşarak onlarla uzun uzun sohbet ederdi. Atatürk, TBMM’nin açıldığı gün olan 23 Nisan’ı çocuklara armağan ederek, çocuklara verdiği değer ve önemi tüm dünyaya göstermiştir. Eğitim alanında yaptığı yenilikler ile de Atatürk’ün, ülkemiz geleceğinin mimarlarının çocuklar olduğunu bildiğini ve bu nedenle genç nesle ayrıca önem verdiğini görebiliyoruz. Atatürk’ün çocuklara nasıl önem verdiğini aşağıdaki sözünden anlayabiliriz: “Küçük hanımlar, küçük beyler! Sizler hepiniz geleceğin bir gülü, yıldızı ve ikbal ışığısınız. Memleketi asıl ışığa boğacak olan sizsiniz. Kendinizin ne kadar önemli, değerli olduğunuzu düşünerek ona göre çalışınız. Sizlerden çok şey bekliyoruz.”

Atatürk ün çocuklar için söylediği sözler

"Küçük hanımlar, küçük beyler! Sizler hepiniz geleceğin bir gülü, yıldızı ve ikbal ışığısınız. Memleketi asıl ışığa boğacak olan sizsiniz. Kendinizin ne kadar önemli, değerli olduğunuzu düşünerek ona göre çalışınız. Sizlerden çok şey bekliyoruz.’’ "Bugünün küçükleri, yarının büyükleridir." "Gelecek için hazırlanan vatan evlatlarına, hiçbir güçlük karşısında yılmayarak tam bir sabır ve metanetle çalışmalarını ve öğrenim gören çocuklarımızın ana ve babalarına da yavrularının öğreniminin tamamlanması için hiçbir fedakarlıktan çekinmemelerini tavsiye ederim." "Hedefe yalnız çocukları yetiştirmekle ulaşamayız! Çocuklar geleceğindir. Çocuklar geleceği yapacak adamlardır. Fakat geleceği yapacak olan bu çocukları yetiştirecek analar, babalar, kardeşler hepsi şimdiden az çok aydınlatılmalıdır ki, yetiştirecekleri çocukları bu millet ve memlekete hizmet edebilecek, yararlı ve faydalı olabilecek şekilde yetiştirsinler! Hiç olmazsa yetiştirmek lüzumuna inansınlar! Okullardan başka; gazeteler, küçük dergiler köylere kadar yayınlanıp dağıtılmalıdır. Bizim köylümüz ne gazete ne dergi okumaz. Bilenler bilmeyenleri toplayıp, okutmayı, onlara okumayı anlatmayı bir vazife bilmelidir." "Türk milletinin geleceği, bugünkü çocuklarının doğru görüşü ve yorulmak bilmeyen çalışma azmi ile büyük ve parlak olacaktır." "23 Nisan, Türkiye milli tarihinin başlangıcı ve yeni bir dönüm noktasıdır. Bütün bir düşmanlık dünyasına karşı ayağa kalkan Türkiye halkının, Türkiye Büyük Millet Meclisi’ni meydana getirmek hususunda gösterdiği harikayı ifade eder. " "Çocuklar geleceğimizin güvencesi, yaşama sevincimizdir. Bugünün çocuğunu, yarının büyüğü olarak yetiştirmek hepimizin insanlık görevidir." "Her çocuğun doyasıya yaşaması gereken 23 Nisan, Türkiye’nin tek ulusal bayramıdır." "Çocuklɑrı sɑğlıklı ve bilgili yetiştirilmeyen uluslɑr, temeli çürük binɑlɑr gibi çɑbuk yıkılırlɑr." Atatürk ün çocuklar için söylediği sözler #9 "Çocuklar her türlü ihmal ve istismardan korunmalı, Onlar her koşulda yetişkinlerden daha özel ele alınmalıdır." "Yetişecek çocuklarımıza ve gençlerimize tahilin hududu ne olursa olsun, en evvel, her şeyden evvel Türkiye'nin istiklaline, temeli benliğine, milli geleneklerine düşman olan unsurlarla mücadele etmek lüzumu öğretilmelidir."

Mustafa Kemal Atatürk ve Çocuklar: 23 Nisan&#;ın Öyküsü

23 Nisan, Türkiye'de ve dünyada çocukların bayramı olarak kutlanmaktadır. Ancak bu özel günün kökeni, Türkiye'nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk'ün çocuklara olan sevgisi ve onlara verdiği önemle ilgilidir. İşte Mustafa Kemal Atatürk ve Çocuklar: 23 Nisan'ın Öyküsü.

Mustafa Kemal Atatürk, Türkiye'nin kuruluşundan sonra ülkenin modernleşmesi ve ilerlemesi için çeşitli reformlar yapmıştı. Bunlardan biri de, çocukların eğitimine ve sağlığına öncelik vermekti. Atatürk, çocukların Türkiye'nin geleceği olduğunu ve onların eğitimi ve sağlığına yatırım yapmanın ülkenin kalkınması için önemli olduğunu düşünüyordu.

'larda, Atatürk, çocukların sevinçli ve mutlu bir günü kutlamaları için bir fikir ortaya attı. Bu fikir, 23 Nisan'ın Türkiye'de çocukların bayramı olarak kutlanmasıydı. Atatürk, 23 Nisan'ın, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin açılış günü olmasını seçti, çünkü meclisin kurulması Türkiye'nin demokratikleşmesinde önemli bir adımdı ve çocukların da bu adımda yer almasını istiyordu.

23 Nisan'ın ilk kutlaması, yılında gerçekleşti. İlk olarak, sadece Ankara'da birkaç okulda kutlandı, ancak daha sonra ülke genelinde yayıldı. Atatürk, bu özel günü kutlamak için çocuklara bir hediye verilmesi gerektiğini düşündü. Bu nedenle, ilk 23 Nisan kutlamalarında çocuklara oyuncak, kitap ve şeker hediye edildi.

Bugün, Türkiye ve dünyada çocuklar, 23 Nisan'ı coşkuyla kutlamaktadır. Okullarda ve parklarda çeşitli etkinlikler düzenlenir, çocuklar gösteriler yapar ve bayraklarla süslenmiş yürüyüşler yaparlar. 23 Nisan'ın amacı, çocukların sevincini ve mutluluğunu kutlamak ve onlara ülkenin geleceğinde önemli bir rol oynamaları için ilham vermektedir. Atatürk'ün mirası olarak, bu özel gün, Türkiye'nin çocuklarına sevgi ve ilgiyle yaklaşılması gerektiğini hatırlatmaktadır. Ayrıca, 23 Nisan, Türkiye'nin demokratikleşme sürecindeki önemli bir adımı da hatırlatmaktadır.

Mustafa Kemal Atatürk'ün çocuklara verdiği önem ve sevgi, Türkiye'nin modernleşmesi ve ilerlemesi için yapılan önemli adımlardan biridir. Atatürk'ün önderliğinde başlatılan 23 Nisan kutlamaları, bugün de Türkiye ve dünyada coşkuyla kutlanmaktadır. Bu özel gün, çocukların sevincini ve mutluluğunu kutlamak, onlara değer verdiğimizi göstermek ve onların ülkenin geleceğindeki önemli rolünü hatırlatmak için bir fırsattır. Mustafa Kemal Atatürk'ün çocuklar için yaptıklarını hatırlayarak, gelecekte de onların eğitimi ve sağlığına yatırım yapmak için elimizden geleni yapmalıyız.

nest...

67523 67524 67525 67526 67527